Zeevis. Min of meer ronde vis tot 30 cm, met een brede platte kop met veel stekels. Ook de eerste van de twee rugvinnen heeft stevige stekels. Vlekkerig bruin tot groen. Soms bijna exotische kleuren: rood, roze en geel. In de paaitijd is de buik van het mannetje rood, die van het vrouwtje oranje. Ze jagen vooral 's nachts. Vrij algemeen in de Nederlandse wateren en langs de kust.

Vorm: Plompe vis met een brede, platte kop met vele stekels. De dieren hebben twee rugvinnen, waarvan de eerste stevige stekels heeft. (Omdat de dieren vaak stilliggen en goed kunnen worden benaderd, is dit kenmerk toch goed waarneembaar.) Er zijn geen stekeltjes op de zijlijn, de flanken boven en onder de zijlijn zijn wel ruw met talrijke stekeltjes. Onder de kop zit een overstekende flap onder de kieuwen, die verbonden is met de buikhuid.

Noord-Atlantische Oceaan, Spitsbergen, IJsland, Oostzee, via de Noordzee tot Bretagne. Vrij algemeen langs de Nederlandse kust. In Zeeland regelmatig in o.a. de Oosterschelde.

Bodemvis die zowel op zand als tussen stenen en wieren kan worden gevonden op een diepte van 4-60 meter. Zeedonderpadden jagen vooral 's nachts. Het voedsel bestaat uit ongewervelde bodemdieren en kleine bodemvissen. Paaitijd: december-maart. De eieren worden in dikke kluiten tussen stenen afgezet en fanatiek bewaakt door het mannetje (broedzorg).

Zeevis. Tot 20 centimeter. Bruin, grijs of groenachtig, met donkere dwarsbanden. Langwerpig lichaam bepantserd met gekielde (gegroefde) beenplaten. De kop loopt uit in een spitse snuit, op de neus een  klein omhoog gericht puntje. Onderzijde van de snuit  bezet met een groot aantal korte kindraadjes.

Afmeting: tot 20 centimeter.
Kleur: Over het algemeen bruin met donkere dwarsbanden, maar ook grijsachtige en groenachtige kleuren zijn mogelijk.
Vorm: Slank, langwerpig lichaam, met een karakteristieke bepantsering van beenplaten. Die beenplaten zijn gekield (voorzien van groefjes). De kop loopt uit in een spitse snuit, waarvan het neusje karakteristiek in een klein puntje omhoog gericht staat. Mond aan de onderkant van de kop (onderstandig). De onderzijde van de snuit is bezet met een groot aantal korte kindraadjes.
Vinnen: 2 rugvinnen en 1 anaalvin. In de rugvin 5-6 stekels en 6-8 vinstralen. In de anaalvin 6-8 vinstralen in de aarsvin.

Harnasmannetjes leven vooral op zand- en modderbodems, waar ze met hun voeldraadjes op zoek zijn naar voedseldiertjes. Ze kunnen goed tegen brak water. Op diepten van 1 tot ca 300 meter. Het voedsel bestaat vooral uit vlokreeftjes, garnalen en visseneieren.

Zeevis. Een plompe, hoekige vis met een stompe kop en kleine bek en kleine ogen. Op de huid staan benige knobbels. Vrouwtjes tot 70, mannetjes tot 50 cm. Groenachtig grijs, jonge dieren geel tot groen, met een zilveren kopstreep. Mannetjes in de paaitijd oranjerood, vrouwtjes blauwachtig. Geen voorste rugvin, de rug is verhoogd. Buikvinnen vergroeid tot zuigschijf.

Vrij zwemmend of bij de bodem levend, op diepten tot 400 meter. In het paaiseizoen, dat in de winter valt, kunnen Snotolfen in ondiep water tussen stenen worden gevonden, waar ze hun nestplaatsen hebben uitgekozen. Tot eind april zijn volwassen dieren in de Oosterschelde en het Grevelingenmeer te zien. De klompen roze eitjes worden door het mannetje bewaakt en verzorgd (broedzorg) tot ze na 6 tot 8 weken uitkomen. De uit het ei gekomen jonge snotolfjes blijven gedurende het voorjaar in dichte wierbegroeiing verscholen, waar ze relatief snel groeien. Tot het voedsel behoren meerdere soorten ongewervelde bodemdieren, waronder wormen en weekdieren, maar ook kwallen en kleine vissen.