Stekelhuidigen
Echinodermata
|
Stekelhuidigen
Echinodermata
Mariene diergroep. De vertegenwoordigers leven uitsluitend in zee. Herkenbaar aan het vaak onder de opperhuid liggende skelet, bestaande uit losse kalkplaten en (meestal) stekels op het lichaam. Bekendste vormen: zee-sterren, zee-egels, zeekomkommers, zeelelies.
 Item 1 of 0
| Stekelhuidigen | Echinodermata | | Mariene diergroep. De vertegenwoordigers leven uitsluitend in zee. Herkenbaar aan het vaak onder de opperhuid liggende skelet, bestaande uit losse kalkplaten en (meestal) stekels op het lichaam. Bekendste vormen: zee-sterren, zee-egels, zeekomkommers, zeelelies. | De stekelhuidigen vormen een duidelijk te
onderscheiden groep van uitsluitend in zee levende dieren. Er zijn
ongeveer 6000 recente beschreven soorten en 4000 bekende fossielen,
waarvan de oudste uit het Cambrium. De vertegenwoordigers variëren in grootte van ca. 5 mm tot meer dan 1
m. Een van de opvallendste kenmerken is de vijfstralige symmetrie van
het lichaam van de volwassen dieren. Tot de bekendste vormen behoren de zee-sterren, zee-egels, zeekomkommers en de zeelelies. | | Deze dieren komen voor vanaf de kust tot in de diepste delen van de oceanen.
Noordzee; Zeeland; Waddengebied; Hollandse kust; BES-eilanden | Mariene biotopen, vaak op hard substraat, sommige soorten op (en in) zand-, modder- of slikbodems. Ze hebben geen systeem dat de water- en zoutbalans in hun lichaam
kan regelen, zodat ze niet voorkomen in water met een laag zoutgehalte. | | | Nederland | Zoutwater | MOO|LIMP|SMP|SETL |
Brokkelster
Ophiothrix fragilis
|
Brokkelster
Ophiothrix fragilis
Zeester. Mariene soort, bestaande uit een vijfhoekige centrale plaat met vijf dunne lange gestekelde armen. Schijf tot 2 cm, armen tot ca 8 cm. Variabel van kleur, met vaak een bruingrijze centrale plaat en op de armen o.a. roodbruine en gele banden. Leeft op en tussen allerlei bodemsubstraat op harde en zachte bodems. De armen kunnen omhoog
gericht in de stroming staan.
Item 1 of 0
| Brokkelster | Ophiothrix fragilis | | Zeester. Mariene soort, bestaande uit een vijfhoekige centrale plaat met vijf dunne lange gestekelde armen. Schijf tot 2 cm, armen tot ca 8 cm. Variabel van kleur, met vaak een bruingrijze centrale plaat en op de armen o.a. roodbruine en gele banden. Leeft op en tussen allerlei bodemsubstraat op harde en zachte bodems. De armen kunnen omhoog
gericht in de stroming staan. | Afmetingen: Het lichaam zonder armen is 2 cm in doorsnede. De armen kunnen een lengte bereiken van circa 8 cm.
Kleur: De kleur is zeer variabel. Vaak met een bruingrijze centrale plaat, aan de onderzijde en op het midden van
de armen feller gekleurd, met o.a. roodbruine en gele lichte en donkere banden op de armen. De centrale plaat kan ook meerkleurig zijn en heeft meestal andere kleuren dan de armen. Egale dieren komen echter ook voor.
Vorm: Het dier bestaat uit een vijfhoekige centrale plaat met vijf lange armen, bezet met lange stekeltjes. De armen kunnen omhoog
gericht in de stroming staan om plankton te vangen.
Armen: De armen zijn volledig bezet met lange stekeltjes, waardoor ze een harig aanzien krijgen. De armen zijn niet vergroeid met de vijfhoekige centrale plaat. | | Atlantische Oceaan vanaf de Lofoten en IJsland tot in de Middellandse Zee, de Azoren en langs de kust van West-Afrika tot Kaap de Goede Hoop. In Nederland vaak massaal in de Oosterschelde en plaatselijk langs de Noordzeekust. | De Brokkelster is te vinden van het intergetijdengebied
tot grote diepten. De dieren leven op en tussen allerlei substraat. Vooral op rotsen, stenen, wieren, ook tussen sponzen en op zachte bodems. Algemeen, vooral na zachte winters. Waar veel stroming staat kunnen ze massaal voorkomen. De dieren liggen dan in dikke plakkaten op elkaar. Vaak steken de armen in de stroming omhoog, om zo plankton te vangen. Op plaatsen met weinig stroming komt de Brokkelster ook voor, maar
hier zijn ze veel minder algemeen en zitten ze vaker verscholen tussen het
substraat. Brokkelsterren zijn zeer fragiel, waardoor armen makkelijk afbreken. Daar komt ook de naam vandaan. Temperatuursgevoelige soort: strenge winters overleven ze vaak niet. | | 125131 | Nederland | Zoutwater | MOO|LIMP |
Kleine kamster (Roze kamster)
Astropecten irregularis
/00Kleine%20kamster%20(Roze%20kamster).jpg)
|
Kleine kamster (Roze kamster)
Astropecten irregularis
Zeester. Mariene soort. Tot 20 cm, meestal 10 cm. Egaal vaalbruin tot paars. Onderzijde lichter van kleur. Duidelijke stervorm met vijf vrij korte, platte armen. Het dier voelt stevig aan. Behalve aan de platte vorm en het gladdere oppervlak te herkennen aan de rij tanden die een kam langs de randen van de armen vormen. Leeft in de Noordzee voor de kust, maar spoelt weinig op de Hollandse stranden aan. Wordt nu en dan ook Roze kamster genoemd.
Item 1 of 0
| Kleine kamster (Roze kamster) | Astropecten irregularis | | Zeester. Mariene soort. Tot 20 cm, meestal 10 cm. Egaal vaalbruin tot paars. Onderzijde lichter van kleur. Duidelijke stervorm met vijf vrij korte, platte armen. Het dier voelt stevig aan. Behalve aan de platte vorm en het gladdere oppervlak te herkennen aan de rij tanden die een kam langs de randen van de armen vormen. Leeft in de Noordzee voor de kust, maar spoelt weinig op de Hollandse stranden aan. Wordt nu en dan ook Roze kamster genoemd.
| Afmetingen: Volwassen tot 20 cm meestal 10 cm mm.
Kleur: Egaal vaalgrijs, paars of geelbruin. Onderzijde en tanden lichter van kleur.
Vorm: De Kamster heeft een duidelijke stervorm, met vijf vrij korte, platte armen. Het dier voelt stevig aan, het oppervlak is vrij glad, niet zo sterk gebobbeld als bij de (gewone) Zeester. Aan de onderzijde zitten wel umbulacraalvoetjes, maar deze hebben geen vergrote zuignappen zoals bij de Gewone zeester het geval is. De soort is het duidelijkst te herkennen aan de stekels die een kam langs de randen van het gehele lichaam vormen.
| | Komt in Nederland langs de gehele Noordzeekust voor, maar wel steeds verder uit de kust. Geen waarnemingen uit het Grevelingenmeer en de Ooster- en Westerschelde. In Noordelijk Waddengebied weer toenemend.
Verspreidingsatlas: roze kamster.
| Een typische bewoner van zandbodems tussen 10 en ruim 1000 m. Het zijn nachtdieren, overdag zitten ze ingegraven in het zand en 's nachts gaan ze actief op jacht. Het voedsel bestaat uit in het zand levende schelpdieren, wormen, slangsterren en zeeklitten. Het dier is in staat om zich in minder dan een minuut in het zand in te graven. Omdat ze alleen in de Noordzee voorkomen en slechts 's nachts actief zijn, zijn waarnemingen door duikers in Nederlandse wateren bijzonder zeldzaam. Spoelde voor de jaren zeventig regelmatig op het strand aan, daarna zo goed als verdwenen in het aanspoelsel. Spoelt alleen op de meest Noordelijke waddeneilanden weer aan.
| | 123867
| Nederland | Zoutwater | MOO|SMP |
Kleine slangster
Ophiura albida
|
Kleine slangster
Ophiura albida
Zeester. Mariene soort. Centrale schijf met 5 dunne gestekelde armen. Schijf in doorsnede ca. 1
cm. Armen tot 6-7 cm lang. Kleur oranjebruin met steeds bij de armaanhechting een licht vlekje op de schijf. Leeft overdag ingegraven en onder stenen (Noordzee, Waddengebied, Oosterschelde). Veel minder algemeen dan de Gewone slangster.
Item 1 of 0
| Kleine slangster | Ophiura albida | | Zeester. Mariene soort. Centrale schijf met 5 dunne gestekelde armen. Schijf in doorsnede ca. 1
cm. Armen tot 6-7 cm lang. Kleur oranjebruin met steeds bij de armaanhechting een licht vlekje op de schijf. Leeft overdag ingegraven en onder stenen (Noordzee, Waddengebied, Oosterschelde). Veel minder algemeen dan de Gewone slangster. | Afmetingen: De centrale schijf kan een doorsnede van ongeveer 1 cm bereiken. De vijf armen worden 6-7 cm lang. De Kleine slangster blijft dus altijd kleiner dan de Gewone slangster.
Kleur: Oranjebruin. Op de centrale schijf staat aan iedere kant van de armaanhechting een licht vlekje.
Vorm: De Kleine slangster heeft een centrale schijf met 5 dunne armen. Deze armen zijn bezet met zeer korte stekeltjes. Ze hebben geen zuignapjes onder de armen zoals bij de gewone zeester. | | | Kleine slangsterren leven vanaf de laagwaterlijn tot enkele honderden meters diepte. Ze worden gevonden in de Noordzee en Waddenzee, in Zeeland komt hij alleen in de Oosterschelde voor. Overdag mijden ze het licht en leven dan ingegraven in de bodem of onder stenen. Ze filteren eetbaar materiaal uit de bodem. Door hun eetgedrag worden Kleine slangsterren alleen gevonden op of in schone bodems en in wateren zonder verontreinigingen. | | 124913 | Nederland | Zoutwater | MOO|LIMP|SETL |
Kleine zeeappel
Psammechinus miliaris
|
Kleine zeeappel
Psammechinus miliaris
Zee-egel. Mariene
soort. Regelmatige zee-egel van 4,5 cm. Rond, met een platte onderkant
en stevige
stekels. tot 1,5 cm. Op en tussen de stekels zit vaak materiaal, b.v. zeesla of stukken schelp. De
dieren zijn vaak te vinden tussen kieren en spleten van stenen op
strekdammen etc., in het sublitoraal en soms litoraal langs de hele kust
en op
mossel- en oesterbanken.
Item 1 of 0
| Kleine zeeappel | Psammechinus miliaris | | Zee-egel. Mariene
soort. Regelmatige zee-egel van 4,5 cm. Rond, met een platte onderkant
en stevige
stekels. tot 1,5 cm. Op en tussen de stekels zit vaak materiaal, b.v. zeesla of stukken schelp. De
dieren zijn vaak te vinden tussen kieren en spleten van stenen op
strekdammen etc., in het sublitoraal en soms litoraal langs de hele kust
en op
mossel- en oesterbanken. | Afmetingen: Doorsnee 4-5 cm.
Kleur: Meer of minder groen, de uiteinden van de stekels zijn paars waardoor de zeeappel vaak geheel paars lijkt.
Vorm: Een ronde zee-egel met een platte onderkant. Aan de onderkant zitten de beweegbare zuigvoetjes en de mond.
Stekels: er zijn 2 soorten stekels, de korte stekels zijn zeer kort. De langere zijn stevig, spits en tot 1,5 cm lang.
Overig: Op en tussen de stekels
wordt vaak materiaal meegedragen, b.v. zeesla of stukken schelp.
| | Oostelijke Atlantische Oceaan van Scandinavië tot in het zuiden tot Marokko, niet in de Middellandse Zee. Vooral algemeen in de Noordzee.
| De kleine zeeappel zit meestal weggestopt tussen kieren en spleten van stenen en mossel- en oesterbanken. Elders ook tussen grote bruinwieren en in zeegrasvelden. Ze komen voor vanaf de laagwaterlijn tot ongeveer 100 m diepte, maar zijn vooral te beschouwen als een litorale en ondiep levende sublitorale soort. Per jaar kunnen de aantallen sterk verschillen, het ene jaar zijn ze zeldzaam, het andere jaar weer algemeen.
In Nederland komen ze voor in de Grevelingen, Ooster- en Westerschelde, Waddenzee en op natuurlijk en door de mens gemaakt hard substraat in de Noordzee. Het voedsel bestaat uit diatomeeën, wormen, hydroïdpoliepen, kleine kreeftachtigen en weekdieren, detritus en grotere wieren. | | 124319 | Nederland | Zoutwater | MOO|LIMP |
Levendbarende slangster
Amphipholis squamata
|
Levendbarende slangster
Amphipholis squamata
De Levendbarende slangster heeft een kleine duidelijke centrale schijf met vijf dunne lange armen. Langs de arme zitten stekels die ongeveer half zo lang zijn als de breedte van de arm. Het gehele dier is vaak vaal gekleurd, soms met gekleurde banen over de armen.
Item 1 of 0
| Levendbarende slangster | Amphipholis squamata | | De Levendbarende slangster heeft een kleine duidelijke centrale schijf met vijf dunne lange armen. Langs de arme zitten stekels die ongeveer half zo lang zijn als de breedte van de arm. Het gehele dier is vaak vaal gekleurd, soms met gekleurde banen over de armen. | Afmetingen Centrale schijf 5 mm, armen 20 tot 30 mm.
Kleur De centrale schijf is oranje bruin tot grijs wit. De armen hebben de zelfde kleur, soms met bruine of groene banden.
Habitat Hard substraat (vaak tussen en onder stenen) soms op zachte bodems. Van 0 t/m 250 m diepte.
Verspreiding Komt voor in de Noordzee, de Ooster- en Westerschelde. Het dier is ook bekend uit brakwater.
Opmerkingen Zeldzame soort. Meestal verscholen onder stenen en in spleten. Kunnen vaak in hoge concentraties bij elkaar zitten. De dieren hebben een "hekel" aan licht en zijn vaker 's nachts te zien. Deze dieren zijn levendbarend en kunnen ± 25 embryo's voorbrengen. Liggen vaak stil op het zand maar kunnen wanneer verstoord (door aanraken of licht van duiklamp) opeens in "vlinderslag" zich voortbewegen Leven van zeer kleine dieren, algen en dood organisch materiaal. | | | | | 125064 | Nederland | Zoutwater | MOO|LIMP|SETL |
Slangster
Ophiura ophiura
|
Slangster
Ophiura ophiura
Zeester. Mariene soort. Centrale schijf met 5 versmallende ronde armen. Aan weerszijden van elk armsegment zitten drie stekeltjes. Meestal egaal oranje, grijsroze of bruin gekleurd met een symmetrische tekening op de centrale schijf. De gewone Slangster is algemener dan de Kleine slangster. Wordt ook gewone - of grote slangster genoemd.
Item 1 of 0
| Slangster | Ophiura ophiura | | Zeester. Mariene soort. Centrale schijf met 5 versmallende ronde armen. Aan weerszijden van elk armsegment zitten drie stekeltjes. Meestal egaal oranje, grijsroze of bruin gekleurd met een symmetrische tekening op de centrale schijf. De gewone Slangster is algemener dan de Kleine slangster. Wordt ook gewone - of grote slangster genoemd. | Afmetingen: Doorsnede centrale schijf tot 3,5 cm, de vijf armen worden 3,5 x de doorsnede van de centrale schijf. Hiermee is dit de grootste slangster in onze wateren.
Kleur: Egaal oranje, grijsroze of bruin, aan de onderkant lichter. Op de bovenkant van de centrale schijf en de aanhechting van de armen is een duidelijke symmetrische tekening te zien.
Vorm: Centrale schijf met 5 versmallende ronde armen. De segmenten van de armen dragen aan weerskanten drie kleine stekels. Er zitten geen zuigvoetjes onder de armen zoals bij de gewone Zeester. | | In Nederland komt de (gewone) Slangster algemeen voor in de Noordzee, Waddenzee en in Zeeland in de Oosterschelde. De soort is veel algemener dan de Kleine slangster. | Op zachte bodems , oals zandbodems en modderige zandbodems. Vanaf de laagwaterlijn tot 200 m diepte. De dieren kunnen zich met hun armen snel voortbewegen, maar liggen meestal rustig op de bodem. Vaak ook ingegraven. | | 124929 | Nederland | Zoutwater | MOO|LIMP|SMP |
Zeeboontje
Echinocyamus pusillus
|
Zeeboontje
Echinocyamus pusillus
Zee-egel. Mariene soort. 10-15 mm grote,
onregelmatige zee-egel. Levende dieren grijswit of met een groene of zandkleurige tint. Skeletjes grijswit tot spierwit.
De grijsgroene, dunne, vaak iets
gekromde stekels vallen onmiddelijk na de dood van het dier uit.
Het skeletje afgeplat en rond, met aan de
onderzijde twee ronde openingen en
aan de bovenzijde een sierlijke stervorm. Alleen in de Noordzee, ingegraven.
Item 1 of 0
| Zeeboontje | Echinocyamus pusillus | | Zee-egel. Mariene soort. 10-15 mm grote,
onregelmatige zee-egel. Levende dieren grijswit of met een groene of zandkleurige tint. Skeletjes grijswit tot spierwit.
De grijsgroene, dunne, vaak iets
gekromde stekels vallen onmiddelijk na de dood van het dier uit.
Het skeletje afgeplat en rond, met aan de
onderzijde twee ronde openingen en
aan de bovenzijde een sierlijke stervorm. Alleen in de Noordzee, ingegraven. | Afmetingen: Tot 15 mm in doorsnee. Vaak kleiner.
Kleur: Levende dieren met stekels zijn grijswit of hebben (vaak) een grijsgroene tot zandkleurige tint. Skeletjes grijswit tot spierwit.
Vorm: Onregelmatige zee-egel. Veel kleiner en platter dan de andere Nederlandse soorten. Het oppervlak is bedekt met zeer dicht op elkaar zittende, zeer dunne, vaak iets
gekromde stekels. Deze vallen onmiddelijk na de dood van het dier uit.
Overig: Het skelet van het Zeeboontje is afgeplat, glad en rond, met aan de
onderzijde twee ronde openingen: de anale opening en de mondopening, en aan de bovenzijde een sierlijke stervorm van kleine gaatjes.
Overig: De kans om als duiker dit dier tegen te komen is uiterst klein, want de soort leeft ingegraven in zandbodems, voornamelijk op de Noordzee. | | Noord-Oostelijke Atlantische Oceaan, van de Oostzee tot in de
Middellandse Zee, de kusten van West-Afrika en de Azoren. In Nederland voornamelijk in de Noordzee. Algemeen.
Op het strand: De skeletjes spoelen zeer algemeen aan op het strand. Levende dieren of exemplaren met stekels zijn uiterst zeldzaam. | Ingegraven in gravel en - meestal - zandbodems, op 0 t/m 1250 diepte. Het dier brengt vrijwel het hele bestaan in het
zand door. Algemeen in de Noordzee. Ze leven van in het zand voorkomende diatomeeën en foraminiferen. Het is niet duidelijk of de soort ook elders, bijvoorbeeld in de Oosterschelde leeft. | | 124273 | Nederland | Zoutwater | LIMP|SMP |
Zeeklit
Echinocardium cordatum
|
Zeeklit
Echinocardium cordatum
Zee-egel. Mariene
soort. Onregelmatige zee-egel. Tot 9 cm, vaak kleiner. Geel, grijs, bruin. Aan de voorzijde een inkeping, zodat een globale hartvorm ontstaat. Stekels dun, gebogen, 1,5 cm lang en plat naar
achteren liggend. Onder het lichaam vijf rijen dubbele zuigvoetjes, waarvan één langer is en in een
verdieping ligt. Leeft in gangen in de bodem. Algemeen langs de hele kust. Skeletten spoelen veel aan.
Item 1 of 0
| Zeeklit | Echinocardium cordatum | | Zee-egel. Mariene
soort. Onregelmatige zee-egel. Tot 9 cm, vaak kleiner. Geel, grijs, bruin. Aan de voorzijde een inkeping, zodat een globale hartvorm ontstaat. Stekels dun, gebogen, 1,5 cm lang en plat naar
achteren liggend. Onder het lichaam vijf rijen dubbele zuigvoetjes, waarvan één langer is en in een
verdieping ligt. Leeft in gangen in de bodem. Algemeen langs de hele kust. Skeletten spoelen veel aan. | Afmetingen: De dieren kunnen tot 9 cm groot worden maar meestal blijven ze kleiiner.
Kleur: Geel, grijs tot bruin.
Vorm: Hartvormige, onregelmatige zee-egel. Aan de voorzijde van het skelet zit een inkeping waardoor de zee-egel zijn hartvorm vorm krijgt. De tot 1,5 cm lange stekels liggen plat op het lichaam en zijn naar achteren gericht. Er zijn ook enkele langere stekels. Onder het lichaam zitten vijf rijen dubbele zuigvoetjes. Eén rij is langer en ligt in een verdieping van het skelet.
Overig: De kans om als duiker dit dier tegen te komen is uiterst klein, want de soort leeft ingegraven in zandbodems. | | In Nederland komt de Zeeklit langs de gehele Nederlandse kust voor, ook in de Waddenzee, Ooster- en Westerschelde. | De dieren komen voor vanaf iets beneden de laagwaterlijn tot een diepte van 230 m. Ze leven in zelfgegraven gangen van 80 tot 150 mm in zacht substraat (zand of slib) met veel organisch materiaal. Bij het graven maken ze snelle bewegingen met de stekels aan de buikzijde. De gangen bekleden ze met slijm dat ze zelf produceren. De Zeeklit kan grote dichtheden bereiken, tot wel 20 dieren per m2.
De soort wordt maar zelden gezien door duikers. Het enige
dat de aanwezigheid van zeeklit verraadt zijn enkele boven het substraat
uitstekende stekels. Wel nu en dan bij laagwater door waarnemers van het litoraal waar te nemen. Met name op fijnzandige plaatsen.
Op het strand: Het flinterdunne
en zeer breekbare skelet is vaak te vinden na storm. De stekels vallen meteen na de dood van het dier uit . | | 124392 | Nederland | Zoutwater | MOO|SMP |
Zeester
Asterias rubens
|
Zeester
Asterias rubens
Zeester. Mariene soort. Tot 50 cm, meestal 20-30 cm. Oranje, rood, paars of bruin, onderkant lichter. Lichaam met vijf brede, dikke armen. De huid is ruw met bobbeltjes,
stekeltjes en tangvormige orgaantjes. Aan de onderzijde
veel zuigvoetjes in rijen van vier. Zeer algemene soort, bekendste zeester. Op hard substraat en zandbodems langs de hele kust en in diep water. Spoelt vaak op het strand aan.
Item 1 of 0
| Zeester | Asterias rubens | | Zeester. Mariene soort. Tot 50 cm, meestal 20-30 cm. Oranje, rood, paars of bruin, onderkant lichter. Lichaam met vijf brede, dikke armen. De huid is ruw met bobbeltjes,
stekeltjes en tangvormige orgaantjes. Aan de onderzijde
veel zuigvoetjes in rijen van vier. Zeer algemene soort, bekendste zeester. Op hard substraat en zandbodems langs de hele kust en in diep water. Spoelt vaak op het strand aan. | Afmetingen: Tot 50 cm, maar deze grootte is zeldzaam. Meestal van armpunt tot armpunt 20-30 cm.
Kleur: Variabel, oranje, rood, paars of bruin, de onderkant is lichter gekleurd.
Vorm: Het lichaam bestaat uit een nauwelijks als zodanig herkenbare schijf met meestal vijf brede, dikke armen. De huid is ruw en bevat bobbeltjes, stekeltjes en tangvormige orgaantjes. De onderkant van de armen bevat veel zuigvoetjes die in rijen van vier gerangschikt zijn.
Overig: Het regeneratievermogen van de zeester is groot, losgeraakte armen kunnen weer aangroeien. Dit gaat niet altijd helemaal goed, heel af en toe zijn er zeesterren met zes of zelfs meer armen te vinden. Als aan een arm nog een deel van de centrale schijf zit kan deze arm ook weer uitgroeien tot een complete zeester. | | In Nederland langs de hele kust en in dieper water van de Noordzee zeer algemeen. In Zeeland en het Waddengebied vaak tussen stenen en ander hard substraat, maar ook in de diepere delen en 'los' op de zeebodem.
Op het strand: Vaak in groten getale aangespoeld bij oostenwind, vorst en na storm. Sommige schijnbaar niet door weersomstandigheden veroorzaakte aanspoelingen zijn wel toegeschreven aan de activiteiten van garnalenkoters vlak voor de kust. | Vanaf de laagwaterlijn tot in diep water, zowel op hard substraat als op zandbodems. Vaak op mosselbanken en kleinere oesterbanken. Het voedsel bestaat uit schelpdieren en andere organismen. Schelpdieren
worden langzaam opengetrokken, waarna de maag wordt uitgestulpt en het
dier in de schelp wordt opgelost. Bij actieve zeesterren staan de uiteinden van de armen iets omhoog. | | 123776 | Nederland | Zoutwater | MOO|LIMP|SMP |