Zoekbeeld:

Grote oranjerode, vaak begroeide krab. Schild mannetje tot 22,5 centimeter. Lange spinachtige poten met smalle lange scharen. Bij mannetjes het langst en langer dan de andere puntige (loop-)poten. Schild peervormig, voor op de kop twee grotere stekels. Looppoten met zwarte punten.

Kenmerken:

Afmetingen: Rugschild tot 22,5 cm.
Kleur: De kleur is oranjerood, de punten van de scharen zijn vaak grijswit, soms wat donkerder, de looppoten hebben meestal zwarte punten.
Rugschild: Het schild is peervormig, het smalle deel wijst naar voren. Op de rand zitten rondom uitsteeksels, met voor op de kop twee grotere stekels.
Poten: Lange puntig uitlopende poten. De scharen zijn smal, lang en puntig. Op de poten staan kleine haartjes.
Overig: Het schild is vaak begroeid met allerlei organismen, zeker bij de wat jongere dieren.

Te verwarren met:

De Gewone spinkrab (Hyas araneus) heeft een maximaal 10,5 centimeter lang rugschild, dat van de zeldzame Rode spinkrab (Hyas coarctatus) is de helft kleiner. Beide blijven dus een stuk kleiner.

Areaal en verspreiding:

In de Noordzee sedert 2020 toegenomen. Op 19 augustus 2023 werd in de Oosterschelde de jaarlijkse vistocht met een mosselkotter van het genootschap Kor en Bot gehouden. (Deze tochten zijn ooit opgezet om pleistocene zoogdierfossielen te vinden). In het gastenputje bij de Flaauwersinlaag ving men twee kleinere exemplaren van de Grote spinkrab met een schildbreedte van ca. 4 cm. Een maand later, op 8 september 2023, ontdekten Lilian Schoonderwoerd en Astrid Vis een groter exemplaar in de westelijke Oosterschelde nabij Burghsluis op een diepte tussen 8 en 11 meter. Marion Haarsma fotografeerde op 30 september 2023 eveneens een exemplaar. Hiermee was met zekerheid vastgesteld dat deze Europese krab nu ook de Oosterschelde heeft bereikt. (NB: dit was vóór de achteruitgang van de Zeekreeft en andere kreeftachtigen.)

Habitat en ecologie:

Neemt toe vanuit het zuiden (Het Kanaal). In de Belgische wateren waren al veel eerder waarnemingen. O.a. uizend (!) dieren op de erosiebescherming van de Westhinder meetpaal tegen de Franse grens in augustus 2019, hetgeen mogelijk met seizoensmigratie te maken had, en diverse dieren in 2009/2010 in het Belgische windpark op de Thornton Bank. Het klimaat speelt waarschijnlijk een rol bij de noordwaartse uitbreiding, geholpen door de steenbestorting rondom de palen van windparken.

Trends:

Het gaat momenteel (2024) niet goed met onze kreeftachtigen. Er worden veel dode kreeften en krabben waargenomen, mogelijk als gevolg van een ziekte.

Literatuur:

Heerebout, G., R.H. de Bruyne, L. Schoonderwoerd en M. Haarsma, 2023. Indrukwekkende Grote spinkrab nu ook in de Oosterschelde.

 

Auteurs:

I. van Lente, R.H. de Bruyne (2024)

NadereInformatie:

Nader onderzoek wees uit dat de verschillen tussen de Grote spinkrabben in de Middellandse Zee en die in de Atlantische Oceaan groot genoeg zijn om er twee soorten van te maken. De krab uit de Middellandse Zee behield de naam Maja squinado (Herbst, 1788. Deze naam werd vroeger ook bij ons gebruikt. De krab uit ons gebied heet nu Maja brachydactyla (Balls, 1922).
Verwarrend is dat voor de kleiner blijvende Hyas araneus, die bij ons Gewone spinkrab heet, de Engelse naam Great Spider crab gebruikt wordt. Engelse namen voor Maja brachydactyla zijn Prickly Spider crab, Spiny Spider crab, Greater Spiny crab, Spinous Spider crab, Gabrick Spider-crab, Corwich crab en Jack Spider crab (het laatste alleen voor de groter wordende mannetjes). In de culinaire wereld wordt Maja brachydactyla vaak Common spider crab en/of European spider crab genoemd. Ter onderscheid met de Mediterrane soort is (Atlantische) Grote spinkrab als naam waarschijnlijk de beste oplossing.

Gebied:

Nederland

Biotoop:

Zoutwater

Project:

MOO