Sculptuur: Over de schelp lopen spiraalrijen van minuscule, op een lichte verhoging staande, ronde of niervormige putjes, die tegen elkaar aanliggen en zo een sculptuur als van een ketting vormen.

Dier: Het dier zelf wordt tot 20 mm lang. De tere schelp is rondom ingesloten door de mantel. Kopschild langwerpig, vooraan afgerond met een lichte indeuking. Geen koptentakel-achtige flappen. In de mondholte een rasptong, in de maag drie verkalkte kauwplaten. Aan de zijkanten alleen in het midden twee vlezige lichaamsflappen (parapodiën). Het achterste, ronde manteldeel, steekt niet buiten de achterzijde van de voet uit. De lichaamskleur is wit of geelwit, met kleine donkere vlekjes.

Zeewier. Bruinwier. Tot 60 cm lang, soms zelfs langer. Vertakkingen worden 2 cm breed. Olijfgroen tot bruin. Voortplantingsorganen lichtgroen (vrouwelijk) of oranjebruin (mannelijk). Het thallus (plantvorm) bestaat uit een discusvormige hechtschijf en een ronde steel met regelmatige dichotome vertakkingen (elke vertakking splitst zich in twee gelijke delen). De vertakkingen zijn afgeplat en hebben een duidelijke middenrib en gezaagde randen. In de lagere zones van het intergetijdengebied, met name in Zeeland en het Waddengebied.

Afmetingen: Thallus tot 60 cm lang, soms zelfs langer. Vertakkingen worden 2 cm breed.
Kleur: Olijfgroen tot bruin. Voortplantingsorganen  lichtgroen (vrouwelijk) of oranjebruin (mannelijk).
Vorm: Het thallus (plantvorm) bestaat uit een discusvormige hechtschijf en een ronde steel met regelmatige dichotome vertakkingen (elke vertakking splitst zich in twee gelijke delen; gevorkt). De vertakkingen zijn afgeplat en hebben een duidelijke middenrib en gezaagde randen. De eveneens afgeplatte voortplantingsorganen groeien aan de uiteinden van de vertakkingen en kunnen enkelvoudig of eenmaal gevorkt zijn.
Textuur: Stevig.  

Een algemene soort in Zeeland en langs de verdere  Nederlandse kust, inclusief de Waddeneilanden.
Op het strand: Wordt aangespoeld langs de hele kust gevonden.

Gezaagde zee-eik groeit op hard substraat en vormt vaak een karakteristieke zone in het lage deel van het intergetijdengebied. Deze zone bevindt zich onder de zone van Blaaswier en Kleine zee-eik, maar boven de Suikerwier-zone. Soms komt deze soort zelfs net in het sublittoraal voor. Op beschutte en semi-blootgestelde dijken is het een algemene soort, maar Gezaagde zee-eik vormt minder dichte vegetaties dan de Blaaswier of Kleine zee-eik vegetaties in hun eigen zone. Op dit wier is vaak de hydropoliep het Figuurzaagje Dynamena pumila te vinden. Ook de Vlakke alikruik Littorina fabalis leeft op Gezaagde zee-eik: deze zet hier eieren op af en vindt hier voedsel. De slak voedt zich niet met de Gezaagde zee-eik zelf, maar met epifytische wiertjes die erop groeien.
Deze wiersoort is tweehuizig: er zijn aparte mannelijke en vrouwelijke individuen. De reproductieve structuren ontwikkelen in de winter aan de toppen van de vertakkingen. Ze worden dan heel licht gezwollen, met een ribbelige structuur, maar ze zijn nog steeds afgeplat en hebben ook de gezaagde rand. Het is een meerjarige soort. 

Zeenaaktslak. Tot 23 mm. De rhinoforen en tentakels zijn glad, kort en ongeveer gelijk in lengte. De papillen zijn opvallend opgezwollen, aan de uiteinden spits,  nooit ingesnoerd. Ze staan tot aan de zijkant van de rhinoforen ingeplant. In totaal kunnen ca. 10 diagonale rijen voorkomen, van ongeveer 5 papillen per halve rij, de grootste in het midden op de rug. Grevelingemeer en Oosterschelde. Schaars.

Afmetingen: Lengte tot 23 mm.
Kleur: De lichaamskleur is variabel, maar altijd aanwezig zijn de wit gevlekte uiteinden van de tentakels en rhinoforen en de oranje puntjes en vlekken op het lichaam. Verder hebben de papillen vaak een opvallende gele of oranje, soms witte ring vlak onder de top (bij Nederlandse exemplaren nog niet waargenomen). Witte vlekken op de toppen van de papillen maskeren de cnidosac. De vertakkingen van de middendarmklier in de papillen zijn grijs, lichtbruin tot zalmkleurig.
Vorm: De rhinoforen en tentakels zijn glad, kort en ongeveer gelijk in lengte. De papillen zijn opvallend opgezwollen, lopen aan de uiteinden spits toe, zijn nooit ingesnoerd en staan tot aan de zijkant van de rhinoforen ingeplant. In totaal kunnen ca. 10 diagonale rijen voorkomen, van ongeveer 5 papillen per halve rij, de grootste in het midden op de rug.

Eieren: Eisnoeren worden afgezet in een klein (3 mm) plat, omhooggericht wit lint, afgezet in twee windingen rond het voedsel. Het eisnoer lijkt sterk op dat van de Bleke knuppelslak.
Overig: Elders in Europa zijn ook rode, bruine, tot bijna zwarte exemplaren, evenals dieren met een goudkleurige waas en dieren met oranje tot lichtgele pigmentvlekken op de toppen van de papillen. Een volledig wit lichaam waarop het oranje pigment is vervangen door wit, komt ook voor. 

Afmetingen:  H. tot 10 mm, B. tot 10 mm.
Schelpkleur: Crème, geelgrijs tot bruinroze met een patroon van rozerode en bruine vlekjes en lengtestreepjes en tevens talloze dwars op de windingen staande bruine zigzaglijntjes.
Schelpvorm:  Stevige horen met 6-7 matig bolle windingen, waarvan de laatste aan de bovenkant afgeplat zijn.  De top is scherp, de mondopening vierkant, binnenin parelmoerkleurig, met aan de binnenzijde een flauwe knobbel. De navel is nauw, kommavormig en vrij diep.
Sculptuur: De sculptuur bestaat uit een aantal fijne spiraalrichels.

Dier: Koptentakels lang, iets gegroefd en bezet met papillen. Ogen op korte oogsteel. Voet met vier paar voettentakels. Lichaamskleur crèmewit met grijsviolette vlekken en dwarslijnen op de snuit en bovenzijde van de kop en voet, daarnaast ook witte blokvormige vlekjes, met name op de kopplooien.

Voorkomend van Noord-Noorwegen en IJsland tot Gibraltar. In de Noordzee voornamelijk in noordelijke streken en in diep water. Ook bekend van Helgoland. Leeft niet in het Nederlandse nabije kustgebied en is tot nog toe alleen met zekerheid levend aangetroffen op de Klaverbank. In dit meest westelijke deel van de Nederlandse sector bevat de bodem veel grind en grove stenen.

Op het strand: Alleen gevonden met drijvende voorwerpen (wulkeieren) en als fossiel.

Stoottand. Mariene soort. Tot 45 mm lang. Ivoorwit tot vuilwit, soms lichtcréme. Geen anderen kleuren. Vaak met aanslag overdekt. Slanke, holle, zwakgebogen buis, aan beide zijden open. Lijkt op een miniatuur olifantenslagtand. Op een derde vanaf de smalste zijde iets sterker gebogen. Leeft ingegraven in de zeebodem, in de Noordzee (en elders) alleen in dieper water, niet nabij de kust. Soms met vissers aangevoerd of in/aan drijvende voorwerpen (wulkeneieren, poliepenbosjes).

Afmetingen: L. 45 mm, B. tot 4 mm (= tevens diameter bij grootste opening, de apertura).
Schelpkleur: crèmewit, porseleinachtig. Vaak met een matwitte, kalkachtige aanslag.
Schelpvorm: Lijkt op een miniatuur slagtand van een olifant. Slanke, zwakgebogen, geleidelijk in omvang toenemende holle buis, met aan beide zijden een opening. Op een derde vanaf de smalste zijde is de buis iets sterker gebogen.
Sculptuur: De schelp ziet er glad uit, met alleen groeilijnen. Maar bij goed bewaard gebleven exemplaren blijkt op de apicale zone een microscopisch fijne ribsculptuur aanwezig.

Dier: Het lichaam is omgeven door de geheel aaneengesloten mantel. De kop heeft geen ogen of andere waarnemingsorganen. Er is een mondopening, waarin een brede rasptong ligt. De voet heeft twee lobben en steekt uit het voorste en tevens breedste deel van de schelp. Naast de voet liggen tentakeldraden (captacula) die als tasters dienst doen bij het zoeken naar voedsel.

Van het Arctisch Gebied tot in de Middellandse Zee. In de Noordzee vooral in de noordelijke, diepere delen. Regelmatig gevangen door de Noordzeevisserij, o.a. exemplaren van de Doggersbank en het Botneygat.

Mariene soort. De dieren leven in diverse typen bodemsediment, van modder tot fijn of grof zand. Het voedsel bestaat voornamelijk uit foraminiferen en detritus. De dieren zijn van gescheiden  geslacht. Ei-afzetting en bevruchting vinden plaats via de waterkolom, waarna een kort (tot 5 dagen) veligerlarvenstadium volgt. Leeftijd: tot 3 jaar.

Afmetingen: Kolonies bereiken een middenlijn tot tien centimeter en een hoogte tot drie centimeter. Individuele zakpijpjes bereiken hoogten tot circa 8 mm. De ringetjes rond de instroomopeningen zijn circa 1 mm.

Kleur: De glanzende bolzakpijp heeft een wat lichte maar onbestemde kleur: halfdoorzichtig, geel- tot oranje tot rose-achtig, soms grijzig of melkachtig wit, soms met een blauwe gloed

Afmetingen: 13 x 15 mm.
Schelpkleur: Verse exemplaren zijn bruingeel met op de laatste winding 4 of 5 rijen roodbruine vlekjes en vlammetjes. Strandmateriaal is vaak blauw zwart of bruin verkleurd.
Schelpvorm: Kleiner en minder bol dan bij E. catena. 5-6 Windingen met ertussen een ondiepe naad. De top is spits, de navel langwerpig van vorm en gedeeltelijk bedekt door het eelt.
Sculptuur: Het schelpoppervlak is glad met alleen groeilijnen. 

Hele zuidoostelijke Noordzeegebied. In Nederland levend in de Zeeuwse stromen en overal langs de Noordzeekust.

Op het strand: Lege huisjes zijn algemeen in horentjesgruis langs de hele kust. Vooral tussen Den Helder en Hoek van Holland zijn vaak duizenden exemplaren tegelijk te vinden. Levende dieren spoelen minder algemeen, maar toch regelmatig aan. De laatste jaren schijnbaar toegenomen. Zeer regelmatig bewoond door de Kleine heremietkreeft Diogenes pugilator.

Afmetingen: Maximaal 5-6 cm hoog, maar doorgaans veel kleiner. De zuil is in uitgestrekte toestand minder dan 1 cm. in doorsnede. De tentakels zijn 1-2 cm lang.
Kleur: Meestal oranje, soms oranjebruin, soms groenig. Vaak feller gekleurd dan Zeeanjelieren. Vooral in de winter worden soms ook 'verbleekte' en soms zelfs min of meer doorschijnende exemplaren waargenomen, wat de kans op verwarring met Zeeanjelieren vergroot. De koosnaam 'Baksteenanemoon' verwijst naar de mooie oranje- tot roodbruine (baksteen-) kleur.
Vorm: De zuil van de Golfbrekeranemoon is slank, vaak wormvormig. De tentakels zijn vrij dik en in een cirkelvormige krans geplaatst. De mondschijf van de Golfbrekeranemoon is nooit geplooid. De voet is rond. Soms worden exemplaren waargenomen met één of meer vechttentakels.