Wijnand Vlierhuis posted on juli 29, 2014 18:44
bron: www.wvlierhuis.nl
na jaren weer eens een bezoekje aan de Preekhilpolder, Zuidhollandse zijde
We
waren al heel lang niet meer op deze locatie geweest, en vandaag was wel een
mooie gelegenheid. Het blijft een eind lopen, maar door een fraai gebied met rietvelden. Het water zag er helder uit. Vlak aan de oppervlakte hing een groen wolkendek van algen, maar
daar onder was het mooi helder. En lekker warm water. Het uitzicht was
onverwacht mooi; een gave oesterbank met muiltjes Crepidula fornicata, dik begroeid met vooral veel
slingerzakpijp kolonies Botrylloides violaceus in vele oranje tinten, maar ook paars en roze. En
natuurlijk de andere soorten; doorzichtige-, ruwe-, scheve-, japanse. Weinig
sponzen overigens. En daar tussen krioelde het van het bewegend leven. Penseelkrabben,
strandkrabben, gewimperde krabben, kreeften, zwermen aasgarnalen, overal
steurgarnalen, zwarte grondels. Erg leuk, vandaag won de Grevelingen het van de
Oosterschelde.
Ik daalde schuin wat dieper af. Heel opvallend waren de vele
kolonies waaiervormige mosdierstruikjes, waarschijnlijk steenmosdiertjes Caberea ellisii. Gepluimde
hoorncelpoliepjes Bugula plumosa stonden er ook maar minder. Hier en daar zaten kleine zeeappeltjes.
Later vond ik nog een jonge puitaal Zoarces viviparus. Ik kwam bij de plek waarvan ik me
herinnerde dat de oesters er dieper door liepen, dus ik daalde verder af. Het
zicht werd beter, de temperatuur nauwelijks frisser. Duidelijk kwam ik in de
zuurstofloze zone, te zien aan de witte schimmelbodem. Die vertoonde hier
overigens heel markante patronen. Maar de verspreide oesterkluiten waren wel
kleine oases aan leven. Zwermen roodbuik aasgarnaaltjes Hemimisys lamornae, nog de nodige
strandkrabben, weduwerozen, soms jonge anjeliertjes, clusters verse
doorzichtige zakpijpen, en vooral veel oorkwalpoliepen Aurelia aurita. Ik daalde dieper af,
helemaal tot op de bodem van de geul. Dan viel me op dat de bodem krioelde van de wormpjes. Bruin met
heldere dwarsbandjes, dit zijn die Ophiodromus flexuosus borstelwormpjes, wat
enorm veel! Echt bij de duizenden kropen ze rond. Ze waren klein, slechts
enkele centimeters, maar best mooi van dichtbij. Ik keerde weer terug omhoog. Heel apart toch, overduidelijk de schimmelbodem en hier en
daar stikkende losse anemoontjes, maar toch verder best veel leven. In open
water zwommen zo nu en dan oorkwallen en amerikaanse ribkwallen Mnemiopsis leidyi. De borstelwormen
bleef ik nu zelfs tot een metertje of tien diepte zien. Maar hoe ondieper hoe
minder, dat wel.
En daarmee was ik weer terug in de levendige zone, vol met de
spetterende kleuren van die slingerzakpijpen. Rustig voort duikend bekeek ik de
zwermen roodbuik en geknikte aasgarnaaltjes, steur- en roodsprietgarnalen,
imposante kreeften, de mosdierkolonies, en er zwom weer een school glasgrondels Aphia minuta voor me. Helaas weer erg schuw. De dichtheid aan zakpijpjes
was enorm. Hier en daar lieten de oesters hun zeefplaten zien. Ondieper in het
wier vond ik enkele groene wierslakken Elysia viridis en hier hingen vele blonde grendeltjes Gobiusculus flavescens te happen naar de voorbij drijvende algdeeltjes. Twee zaken vond ik eveneens
opmerkelijk. Hier ondiep trof ik wederom volop posthoorn kokerwormpjes Spirorbis borealis aan. En
alles bleek gegroeid te zijn op met gietasfalt overgoten stenen. Nou goed, ik
kon dat zien omdat duidelijk niet alles daar op wil groeien, maar wel oesters
en muiltjes dus. En de rest komt daar weer op. Ik probeerde nog wat foto’s van
kleurrijke taferelen op hogere stenen, omhoog tegen het daglicht in.
En dan
maar opstijgen. Nog niet er uit, vlak bij de kant ligt een groene vaargeul boei.
Toch maar heel even daar bij kijken. En dat bleek het zwemtochtje waard. Je kon
niet meer zien of de boei aan een ketting of een touw hing, het ding leek te
staan op een pilaar van jonge mosseltjes Mytilus edulis, zo veel en dik waren die aangehecht.
En daarop was het gelijk een mierennest van spookkreeftjes. Zowel de normale
soort als de grotere harige soort Caprella mutica. Heel leuk om te zien is hoe ze onderling om de
beste plekjes vechten. Weinig exemplaren droegen broedbuidels. Nou, dan was het
toch echt mooi geweest. Tijd voor de lange en warme wandeling terug.
De interessante ontdekking vandaag; massaal veel borstelwormen Ophiodromus flexuosis
Heel veel poliepen van de oorkwal Aurelia aurita
de groene boei barstens vol mosseltjes en spookkreeftjes, de grote exemplaren zijn de harige Caprella mutica