bron: www.wvlierhuis.nl


fraai wolkenspel boven de Brouwersdam

De omstandigheden (golfslag) werden al wat ruiger maar het zag er acceptabel genoeg uit om de duik te proberen. Het waterpeil stond nog relatief laag toen we er in stapten bij de palen van de drijflijn. De stenen waren daarom lastige obstakels. Even over de bruinwieren heen peddelen en vanaf de oppervlakte had je nog zicht op de bodem, zo lekker helder. De wieren, veelal afstervend bessenwier, waren dicht begroeid met kolonies gesterde geleikorst. Zo veel heb ik het niet vaak meer gezien. We daalden af en verspreid zwierven we los kalm rond. Stroming was er nauwelijks, maar die deining was wel goed merkbaar. Al gauw vond ik een zeedahlia, een beetje grauwig gekleurde. De zandbodem was een kakofonie van gruiskokerwormen, sifons van tweekleppigen, strandkrabben, slikanemoontjes, hooiwagenkrabbetjes, alles in zeer grote aantallen. Door het goede zicht kon je ook de verder uit de kant liggende stenen goed zien en dus makkelijk bezoeken. Leuk waren de zeer vele kolonies hoefijzerwormpjes. We bleven wel een beetje in een klein gebied, omdat bij de ronding nogal veel sportvissers actief waren. Regelmatig vond ik, de anderen ook bleek later, zeedahlia’s. Groot, klein, solo, tweetallen, somber, fel kleurrijk, ingetrokken, uitstaand, zo veel variaties. Deze plek maakte haar reputatie weer volledig waar. Maar die deining bleef lastig, vooral als je fotografeert. Kleine compacte geweisponsjes barstten van de spookkreeftjes. Er wandelde een vrij kreeft achter me langs. Opmerkelijk want die zitten hier eigenlijk weinig. Verspreid zaten er wel de nodige noordzeekrabben. Het was leuk zwerven zo, van dahlia naar dahlia. De rotsblokken waren bovenop begroeid met wieren en vlieselpoliepen, aan de zijkanten met kolonies zakpijpen, brood- en geweisponzen, soms massa’s tweedraadskokerwormpjes. Ook verspreid sierlijke slibanemoontjes. De stroming trok nu aan, samen met de deining begon dat lastig te worden. Van de verdere stenen bewoog ik dus maar dichter naar de kant. Ik vond blauwtip eitjes maar helaas niet de slakjes. Verderop een leuk zeedonderpadje en soms kronkelden er botervisjes weg. Nog steeds volop zeedahlia’s overal. De strandkrabben waren lekker actief met eten, vechten, paren en zo. Wel ligt het hier nog erg vol met verspeeld sportvisgerei. Overal kunstaasjes in allerlei variaties, loodblokjes, lijntjes. Ik zwom over de sterk wiegende wieren terug omhoog. Een zeenaaldje schoof weg, maar onder deze omstandigheden kon ik het niet volgen. Door de koornaarvissen heen bewoog ik naar de mosselenstrook die inmiddels onder water was gespoeld. Maar hier rondkijken was geen doen meer, je was een speelballetje van de branding. Heen en weer klotsend opstaan maar en moeizaam er uit klauteren. Later omgekleed was er in de baai weer een zeehond aan het jagen, ook enkele aalscholvers.


wieren vol gesterde geleikorst Botryllus schlosseri

struikvormige kolonies harig mosdiertje Electra pilosa
mooi groene broodspons Halichondria panicea, vol brokkelsterretjes Ophiotrix fragilis
erg veel kolonies kleine hoefijzerwormpjes Phoronis hippocrepia
fraai roze getint zeedahliaatje Urticina felina

zeesterren Asterias rubens eten dode krabben

Groene zeedonderpad Enophrys bubalis

Logboeknummer: 2501-087
Datum: zaterdag 7 september 2013
Getij: opkomend
Plaats: Brouwerssluis, Noordzee kust
Buddy: Bart Eerenberg
Club: Biologische Werkgroep
Weersomstandigheden: half bewolkt, aantrekkende wind
Diepte: 4,4 meter
Duur: 38 minuten
Temperatuur: 20ºC 
Zicht: 3 meter
Kamera: ja