Tienarmige inktvis. Mariene soort. Inwendig rugschild. Tot ruim 40 cm. Wit, met rondom en aan het uiteinde bij het rostrum een geelbruin plastic-achtig vlies. Ovale, langwerpige kalkplaat. De ventrale (buik-) zijde is zacht, de dorsale (rug-) zijde harder. Spoelt regelmatig op het strand aan (zomer en najaar). Soms massaal.

Schilden van andere zeekatten. Het schild van de Gewone zeekat wordt echter aanzienlijk groter.

Afmetingen: Schelp: tot ruim 400 mm, B. tot 150 mm. (Vaak kleiner).
Schelpkleur: Brosse zijde kalkwit, harde zijde eveneens wit. Rondom een plastic-achtig geel, uit chitine bestaand vlies, uiteinde bij het rostrum eveneens bedekt met dit materiaal.
Vorm: Ovale, langwerpige kalkplaat met rondom een plasticachtige vliezige rand, uitlopend in een puntje: het rostrum.

Sculptuur: De ventrale (buik-) zijde is zacht, de dorsale (rug-) zijde harder. De sculptuur bestaat aan de zachte zijde uit ovaalronde groeilijnen en kalklaagjes. De harde zijde is deels korrelig.
Overig: Het rugschild zit inwendig aan de rugzijde.   De schilden worden verzameld als voer voor zangvogels. Een enkele keer spoelt ook de inktvis zelf aan, of de zwarte, in trosjes bijeengebonden, urnvormige eieren.

Dier: Zie de betreffende pagina van de Gewone zeekat. 

Zie voor de habitat en ecologie van de soort, de desbetreffende pagina van de Gewone zeekat. 

De schilden spoelen veel op het strand aan. Na het paaien (bij ons in de Oosterschelde) sterven de meeste dieren en komen de schelpen snel in zee terecht.

Zie voor het areaal en de verspreiding van de soort de desbetreffende pagina van de Gewone zeekat. 

De rugschilden spoelen het meest in de zomermaanden en het najaar.

Bruyne, R.H. de, S.J. van Leeuwen, A.W. Gmelig Meyling & R. Daan (red.), 2013. Schelpdieren van het Nederlandse Noordzeegebied. Ecologische atlas van de mariene weekdieren (Mollusca). Tirion Uitgevers, Utrecht en Stichting Anemoon, Lisse 414 pp.

(De Bruyne, Van Leeuwen, Gmelig Meyling, Daan et al. -Ecologische atlas mariene weekdieren - 2013)
[S. van leeuwen, 2013; IvL feb. 2014]

Commentaar