Mariene tweekleppige. Tot 15 mm, vaak kleiner. Bleekwit of lichtroze, opperhuid geelbruin of oranje. Vrij stevig en plat. 26-28 platte ribben bezet met kleine ovale schubjes. Deze zijn vooral op het achterste deel scherper, tot bijna stekelig. Ribben duidelijk breder dan de tussenruimten. Noordzee, bekend van de Klaverbank en Texelse stenen. Op het strand bekend van drijvende voorwerpen en fossiele kleppen.

Juveniele vormen van andere Cardiidae.

Afmetingen:  L. tot 15 mm, H. tot 15 mm, meestal kleiner.
Schelpkleur: Bleekwit of lichtroze, met een geelbruine of oranje opperhuid.
Schelpvorm: Vrij stevig. Nogal plat. Top vrijwel in het midden.
Sculptuur: 26-28 platte ribben die bezet zijn met kleine ovale schubjes. Deze zijn vooral op het achterste deel scherper, tot bijna stekelig. Ribben duidelijk breder dan de tussenruimten.
Slot: Slotband klein, uitwendig.
Binnenzijde schelp: Geen mantelbocht.

Dier: Sifonen kort, beide met tentakelkransjes. Lichaamskleur geelwit tot oranje.

De dieren leven ingegraven in een zand-, modder- of grindbodem, vanaf ca. 9 m beneden de laagwaterlijn tot diepten van enige honderden meters. Volwassen bij een lengte van 6-10 mm. Na de voortplanting sterft het merendeel. Ze hebben een eenjarige levenscyclus.

Vanaf Noorwegen en het Kattegat tot de Atlantische kust van Marokko en in de Middellandse Zee. Niet met zekerheid aangetroffen tijdens monsterprogramma’s in het Nederlandse deel van de Noordzee. Het Nederlandse deel van de Noordzee wordt wel gezien als behorend tot het verspreidingsgebied. Materiaal van de visserij in privécollecties stamt mogelijk uit de Nederlandse wateren stamt (Klaverbank). Ook wordt de soort genoemd van de Texelse stenen.

Op het strand: Bekend van drijvende voorwerpen en fossiele kleppen.

Bruyne, R.H. de, S.J. van Leeuwen, A.W. Gmelig Meyling & R. Daan (red.), 2013. Schelpdieren van het Nederlandse Noordzeegebied. Ecologische atlas van de mariene weekdieren (Mollusca). Tirion Uitgevers, Utrecht en Stichting Anemoon, Lisse 414 pp.

(De Bruyne, Van Leeuwen, Gmelig Meyling, Daan et al, 2013 -Ecologische atlas- 2013)
[HR feb. 2014; IvL mrt 2014]

Commentaar