Gekielde cirkelslak

Soorten

Gekielde cirkelslak

Tornus subcarinatus

(Montagu, 1803)

Zoekbeeld

Mariene huisjesslak. Tot 3 mm. Dofwit of glanzend glasachtig wit, soms wat oranje. Opperhuid lichtbruin. Operculum rond, hoornachtig. Stevige scheef afgeplatte horentjes van 3-4 windingen, de laatste veel groter dan de voorgaande. Mond scheef ovaal, navel rond en zeer wijd. Zeer sterke traliewerksculptuur: op de laatste omgang tot 6 duidelijke spiraalrichels, met daartussen talloze kleine dwarsricheltjes. Lege horentjes vaak in aanspoelsel.

Kenmerken

Afmetingen: 1,5 x 3 mm.
Schelpkleur: Dofwit of meer glanzend glasachtig wit met soms een oranje zweem. Verse exemplaren hebben een lichtbruine opperhuid.& Operculum dun, rond, hoornachtig.
Schelpvorm: Stevige scheef afgeplatte horentjes van 3-4 windingen, waarvan de laatste veel groter is dan de voorgaande. De mond is scheef en ovaal, de navel is zeer wijd.
Sculptuur: De horen heeft een duidelijke traliewerksculptuur, met op de laatste omgang tot 6 duidelijke spiraalrichels, met daartussen talloze kleine dwarsricheltjes.

Habitat en ecologie

Bewoner van rotskusten en zandige kustgebieden met middelgrof tot grof zand. Onder meer levend onder grote, in zuurstofrijk zand ingebedde stenen. Ook gevonden op wieren.

Areaal en verspreiding

Bekend van Noorwegen, maar ontbrekend in het Kattegat, Skagerrak en de Oostzee. Zuidwaarts tot de Canarische Eilanden en Marokko. Ook in de Middellandse Zee en de Zwarte Zee. In de Nederlandse wateren liggen de meeste vindplaatsen in het zandige zuidelijke gedeelte.

Op het strand: Regelmatig in fijn aanspoelsel. Zowel oude verkleurde (mogelijk fossiele), als verse roomwitte exemplaren. Verse horentjes vaker in opspuitmateriaal.

Literatuur

Bruyne, R.H. de, S.J. van Leeuwen, A.W. Gmelig Meyling & R. Daan (red.), 2013. Schelpdieren van het Nederlandse Noordzeegebied. Ecologische atlas van de mariene weekdieren (Mollusca). Tirion Uitgevers, Utrecht en Stichting Anemoon, Lisse 414 pp.