Afmetingen: Lengte tot 14 mm.
Kleur: De lichaamskleur en die van de mantel is wit of lichtgeel en min of meer transparant. In uitzonderlijke gevallen kan er ook bruine pigmentatie zijn. Noordelijke exemplaren zijn vaak geel.
Vorm: Een brede, ovale slak met een mantelschild dat het hele lichaam bedekt. De mantel is bezet met grote ronde wratachtige tuberkels van ongelijk formaat. Daartussen zijn stevige kalknaalden zichtbaar. Centraal op de rug zijn de tuberkels groter dan op de mantelrand. De rhinoforen kunnen tot 12 lamellen hebben en steken door een gladde opening in de mantel. De kieuwkrans staat achter op de rug en bestaat uit enkelvoudig geveerde kieuwen, tot 14 in aantal. 

Eieren: Langs de Europese kust worden de eisnoeren vooral afgezet van januari tot mei, maar ook in de zomer. De eisnoeren vormen een gespiraliseerde lage band en zitten met het smalle deel vastgehecht aan een harde ondergrond. Ze kunnen meerdere windingen vormen.  

Op hard substraat in het sublitoraal. De slakken voeden zich met een grote verscheidenheid aan korstvormige mosdiertjes, waaronder diverse soorten die ook in Nederland algemeen langs de kust voorkomen, zoals Electra pilosa, Alcyonidium polyoum en Schizomavella linearis. Net als de Millennium-wratslak en Rosse sterslak heeft deze soort zuurklieren in de mantel. De dieren worden hoogstens een jaar oud.

In Nederland is de soort tot 1989 slechts enkele keren aangetroffen in de Noordzee. Bkend uit het gebied rond het Marsdiep en van een waarneming uit de Westerschelde bij Vlissingen. Eieren zijn slechts één keer in Nederland gevonden bij Den Helder. Ondanks de diverse aanwezige voedselsoorten, lijkt de soort niet in de Oosterschelde of het Grevelingenmeer aanwezig.

Op het strand: Aangespoeld bekend van het strand van Terschelling.

Commentaar