Mariene soort (exoot). Korstvormende kolonies, grotere kolonies soms rechtopstaand. De kleur is variabel gedurende de levensloop, van oranje tot bruin-paars of grijs-zwart. De individuen (zoïden) zijn rechthoekig tot zeshoekig en ongeveer twee keer zo lang als breed. De zoïden worden gescheiden door zijlings licht omhoogkomende wandjes.

Vanwege de kleur snel te herkennen en niet gauw te verwarren met andere in ons land voorkomende soorten.

Afmeting: kolonies kunnen relatief hoog worden (meerdere decimeters wanneer ze rechtopstaande geplooide structuren vormen). Ook korstvormige plakkaten kunnen vrij grote oppervlakken bedekken.
Kleur: De kleur is variabel gedurende de levensloop, meestal opvallend exotisch gekleurd, van oranje tot bruin-paars of grijs-zwart. Vaak prachtig bloedrood, ten minste aan de randen. Soms meer grijzig met lichtere randen op plaatsen waar de jongere zoïden zich vormen.
Vorm: Afhankelijk van de ondergrond worden grillige plakkaten gevormd, meestal op stenen, soms ook op schelpen of ander substraat. Kleine kolonies zijn bijna rond en plat, bij latere groei overdekken de kolonies zichzelf en kunnen ze geplooide, rechtopgaande structuren vormen.
Zoïden: De individuen (zoïden) zijn rechthoekig tot zeshoekig van vorm, vaak met een D-vormige opening en ongeveer twee keer zo lang als breed. Ze worden gescheiden door zijdelings geplaatste, licht omhoogkomende wandjes.
Afmetingen zoïden: 0,4 - 0,9 mm x 0,3 - 0,5 mm.
Overig: Geen stekels

Leeft in relatief ondiep water, maar kan tot ten minste 10 meter diep worden aangetroffen. Afhankelijk van de ondergrond worden grillige plakkaten gevormd, meestal op stenen, soms ook op schelpen of ander substraat. Kleine kolonies zijn bijna rond en plat, bij latere groei overdekken de kolonies zichzelf en kunnen ze geplooide, rechtopgaande structuren vormen. De soort komt ook voor op drijvende structuren en kan o.a. op plastic op het strand aanspoelen.

Exoot. Oorspronkelijke herkomst feitelijk onbekend. De Golf van Mexico wordt soms als optie genoemd. Watersipora subatra is inmiddels bekend van onder andere Japan, Australië en Nieuw-Zeeland, Californië en uit delen van Europa, waaronder de Engelse Zuidkust. De soort was al aangespoeld gevonden op diverse Nederlandse stranden en op Helgoland. Er is toen geopperd dat deze soort zich mogelijk in Nederland zou kunnen vestigen. Inmiddels zijn in het Grevelingenmeer fraaie levende structuren aangetroffen. Op dit moment nog slechts op één plaats.

Niet inheems in Nederland of ons deel van Europa. Geïntroduceerd, maar op welke manier is onbekend. Aan de wand van kleinere plezierbootjes is een optie. Aanvoer op drijvend materiaal is echter ook niet uitgesloten. In het verleden zijn meldingen uit Europa soms geïdentificeerd als Watersipora subtorquata. Deze eveneens niet-inheemse soort is echter meer beperkt tot subtropische en tropische gebieden. Mogelijk is dit de uit het Middellandse Zeegebied genoemde soort.

• Aleman, A, M.A. Faasse & H. De Blauwe, 2018. Bloedrode exoot in het Grevelingenmeer. Natuurbericht Stichting ANEMOON (11 november 2018).
• Vieira, et al. (2014, 8-28). The identity of the invasive fouling bryozoan Watersipora subtorquata (d’Orbigny) and some other congeneric species. Opgeroepen op 10-9-2015: Zoobank.
• De Blauwe, H. (2009). Mosdiertjes van de Zuidelijke bocht van de Noordzee: Determinatiewerk voor België en Nederland.

816025

Chantal Garttener, 2017 (IvL & RHB, nov. 2018)

Commentaar