Diklipharders zijn grote, stevige, vrij zwemmende vissen die meestal in groepsverband te vinden zijn. Zeevis. 50-60 cm (tot 70 cm). Grote, stevige torpedovormige vis, met een blauwgroene rug en bijna zilverachtige witte flanken en buik. Stevige dikke lippen. Huid met grote schubben die op afstand op lengtestrepen lijken. Eerste rugvin met vier harde vinstralen, tweede rugvin en de anaalvorm hoekig van vorm. De staart is gevorkt. Harder zwemmen vaak in groepsverband, o.a. veel bij pontons en wrakken.

Afmetingen: Tot 75 centimeter lang, meestal kleiner.
Kleur: Zilverglanzend met een blauwgroene rug met donkere lengtestrepen en bijna zilverachtige witte flanken en buik.
Vorm: Het lichaam is stevig en slank torpedovormig,  De Diklipharder heeft, zoals de naam al doet vermoeden, stevige dikke lippen. De huid is bezet met grote schubben die op afstand op lengtestrepen lijken.
Vinnen: De eerste rugvin is karakteristiek met vier harde vinstralen, de tweede rugvin en de anaalvorm zijn hoekig van vorm. De staart is gevorkt.

Harders zwemmen meestal in groepsverband en worden vooral bij pontons en wrakken gesignaleerd. Ook de Zeelandbrug is een goede plek om te te zien. Ze kunnen ook dicht bij oevers worden waargenomen, waar ze algen af wieren grazen. De dieren eten voornamelijk plantaardig voedsel en de zeer kleine diertjes die daartussen zitten. Volwassen dieren eten ook schelpdieren.
Op zachte slikbodems zijn vaak kenmerkende strepen te zien, alsof ze zijn getrokken door twee naast elkaar gehouden vingertoppen. Deze sporen zijn van de lippen van grazende Diklipharders.

Mariene vissoort (zeevis, ook in brak water van estauria riviermondingen en soms zelfs in zoet water). 50-100 cm. Zilvergrijs met zilverachtige tot staalblauwe kleine schubben. Jonge dieren hebben zwarte vlekjes. Forse baarsachtige vis met twee rugvinnen met stevige vinstralen. Zwemt meestal in scholen, oudere dieren soms solitair. Langs de Nederlandse kust met name in de zomer waargenomen. Het meest in de mondingen van de Wester- en Oosterschelde, Grevelingenmeer en open Noordzee (vaak bij wrakken).

Afmetingen: Lengte 50-100 cm.
Kleur: Egaal groengrijs, zonder echte strepen. Alleen de zijlijn is soms als een dun streepje zichtbaar. Flanken afhankelijk van hoe het licht er op valt, lichtgrijs, staalblauw of meer zilverachtig. De buikzijde is wit. Op de kieuwdeksels gewoonlijk een donkere vlek. Jonge dieren hebben ook elders op het lichaam zwarte vlekjes.
Vorm: Een forse, zeer stevige vis. Het lichaam is langgerekt. Mond iets bovenstandig, met opstaand onderlipje.
Vinnen: De rugvinnen zijn duidelijk gescheiden, de eerste heeft forse stekels, de tweede voornamelijk zachte. Staart stevig, staartvin hoogstens zwak gevorkt. Buik en borstvinnen niet opvallend fors. Nadere kenmerken: Vinstralen: eerste rugvin met 8-9 stevige stekels, tweede rugvin met 1 stekel en 12-13 gewone vinstralen, anaalvin relatief kort, met drie stekels en 10-12 vinstralen.

Leeft in zowel ondiep als in dieper water, boven hard substraat, in wierzones en bij wrakken. Te vinden op diepten tussen 0,5 tot 100 m onder het wateroppervlak. Zowel overdag als ’s nachts actief. De dieren zwemmen veel in scholen. De grotere exemplaren soms ook solitair. Het paaiseizoen valt tussen maart en juni, bij een watertemperatuur van 8,5 tot 11°C. Ze paaien vooral in Het Kanaal, langs de kusten van Groot-Brittannië en elders in de zuidelijke Noordzee. Elders ook wel in riviermondingen en estuaria. Plant zich de laatste jaren steeds noordelijker voort. De eieren worden vrij zwevend in het water afgezet. Geslachtsrijp na 4 tot 7 jaar bij een lengte van 35 tot 42 cm. Het voedsel bestaat uit kleine schoolvormende visjes, inktvis en kleinere en grotere kreeftachtigen. Zeebaarzen zijn nieuwsgierig en kunnen naar duikers toekomen. Kan tot 10 jaar worden (maximaal zelfs 15 jaar). Hoewel in Nederland minder algemeen, worden zowel volwassen als jonge vissen toch regelmatig in scholen waargenomen, o.a. in de Westerscheldemonding en de Oosterschelde. Zeebaarzen kunnen nieuwsgierig zijn naar duikers.