Search
Search

Flora en Fauna soorteninformatie

 
Zoeken
 
 
Zoeken


Gebied
Biotoop
Project

 
   
 
Groepen
 
 
Sponzen
Neteldieren
Ribkwallen
Ringwormen
Borstelwormen
Hoefijzerwormen
Snoerwormen
Kelkwormen
Platwormen
Weekdieren
Zeespinnen
Kreeftachtigen
Mosdiertjes
Stekelhuidigen
Zakpijpen
Vissen
Reptielen
Zoogdieren
Vaatplanten
Roodwieren
Groenwieren
Bruinwieren
Zeevogels
 
   
 
Soorten
 
 
Data pager
Data pager
Page size:
PageSizeComboBox
select
 1221 items in 62 pages
ZoekbeeldKenmerken
 
               
Data pager
Data pager
Page size:
PageSizeComboBox
select
 1221 items in 62 pages
Dikkopje
Pomatoschistus minutus


Lees verder...
Dikkopje
Pomatoschistus minutus
<p>Zeevis. Ook in brak water. Tot 10 cm, meestal kleiner. Zandkleurig tot bruin, met vaak een donkerder patroon op het lichaam. Bovenkant kop tot eerste rugvin met schubben. Bij de mannetjes zit achterop de rugvin een donkere vlek met witte rand, die vooral in de paaitijd scherp is afgetekend. Staartwortel met donkere vlek.</p>

Lees verder...
Pomatoschistus minutus

Zeevis. Ook in brak water. Tot 10 cm, meestal kleiner. Zandkleurig tot bruin, met vaak een donkerder patroon op het lichaam. Bovenkant kop tot eerste rugvin met schubben. Bij de mannetjes zit achterop de rugvin een donkere vlek met witte rand, die vooral in de paaitijd scherp is afgetekend. Staartwortel met donkere vlek.

Afmetingen: Tot 10 cm. Meestal zijn de dieren een stuk kleiner.
Kleur
: Meestal egaal zandkleurig tot bruin. Bij de mannetjes zit achterop de eerste rugvin een donkere vlek met een witte rand, die vooral in de paaitijd scherp is afgetekend.
Vorm:
Kleine grondelachtige soort.  
Vinnen
: Twee duidelijk van elkaar gescheiden rugvinnen, borstvinnen vergroeid tot een soort zuignap.
Overig: Het Dikkopje wordt vanwege zijn kleur en biotoop ook wel Zandgrondel genoemd. Een andere naam is Schotevisje omdat het voor je voeten wegschiet als je door ondiep water loopt.

 N-Atlantische Oceaan, Noordzee, Oostzee. Ook regelmatig in Brakwatergebieden (o.a. in het Noordzeekanaal).

Dikkopjes leven voornamelijk op zand en slikbodems, maar zijn ook dicht in de buurt van stenen te vinden. Ze leven ook in brak water. De paaitijd is van is van maart t/m juni. De eitjes worden afgezet op stenen en ook wel in het binnentste van de schelpen. Het kuitschieten gebeurt in drie a vier keer. De mannetjes waken over de eitjes. De dieren worden meestal slechts twee jaar oud.

 126928SoortenalbumNederlandZoutwaterMOO
Diklipharder
Chelon labrosus


Lees verder...
Diklipharder
Chelon labrosus
<p>Diklipharders zijn grote, stevige, vrij zwemmende vissen die meestal in groepsverband te vinden zijn. Zeevis. 50-60 cm (tot 70 cm). Grote, stevige torpedovormige vis, met een blauwgroene rug en bijna zilverachtige witte flanken en buik. Stevige dikke lippen. Huid met grote schubben die op afstand op lengtestrepen lijken. Eerste rugvin met vier harde vinstralen, tweede rugvin en de anaalvorm hoekig van vorm. De staart is gevorkt. Harder zwemmen vaak in groepsverband, o.a. veel bij pontons en wrakken.</p>

Lees verder...
Chelon labrosus

Diklipharders zijn grote, stevige, vrij zwemmende vissen die meestal in groepsverband te vinden zijn. Zeevis. 50-60 cm (tot 70 cm). Grote, stevige torpedovormige vis, met een blauwgroene rug en bijna zilverachtige witte flanken en buik. Stevige dikke lippen. Huid met grote schubben die op afstand op lengtestrepen lijken. Eerste rugvin met vier harde vinstralen, tweede rugvin en de anaalvorm hoekig van vorm. De staart is gevorkt. Harder zwemmen vaak in groepsverband, o.a. veel bij pontons en wrakken.

Afmetingen: Tot 75 centimeter lang, meestal kleiner.
Kleur:
Zilverglanzend met een blauwgroene rug met donkere lengtestrepen en bijna zilverachtige witte flanken en buik.
Vorm: Het lichaam is stevig en slank torpedovormig,  De Diklipharder heeft, zoals de naam al doet vermoeden, stevige dikke lippen. De huid is bezet met grote schubben die op afstand op lengtestrepen lijken.
Vinnen: De eerste rugvin is karakteristiek met vier harde vinstralen, de tweede rugvin en de anaalvorm zijn hoekig van vorm. De staart is gevorkt.

 Noordoostelijke Atlantische Oceaan, Middellandse Zee Zwarte Zee. Meestal in ondiepe kustwateren en riviermonden.

Harders zwemmen meestal in groepsverband en worden vooral bij pontons en wrakken gesignaleerd. Ook de Zeelandbrug is een goede plek om te te zien. Ze kunnen ook dicht bij oevers worden waargenomen, waar ze algen af wieren grazen. De dieren eten voornamelijk plantaardig voedsel en de zeer kleine diertjes die daartussen zitten. Volwassen dieren eten ook schelpdieren.
Op zachte slikbodems zijn vaak kenmerkende strepen te zien, alsof ze zijn getrokken door twee naast elkaar gehouden vingertoppen. Deze sporen zijn van de lippen van grazende Diklipharders.

 126977SoortenalbumNederlandZoutwaterMOO
Diklipharder
Chelon labrosus


Lees verder...
Diklipharder
Chelon labrosus
<p>Diklipharders zijn grote, stevige, vrij zwemmende vissen die meestal in groepsverband te vinden zijn. Zeevis. 50-60 cm (tot 70 cm). Grote, stevige torpedovormige vis, met een blauwgroene rug en bijna zilverachtige witte flanken en buik. Stevige dikke lippen. Huid met grote schubben die op afstand op lengtestrepen lijken. Eerste rugvin met vier harde vinstralen, tweede rugvin en de anaalvorm hoekig van vorm. De staart is gevorkt. Harder zwemmen vaak in groepsverband, o.a. veel bij pontons en wrakken.</p>

Lees verder...
Chelon labrosus

Diklipharders zijn grote, stevige, vrij zwemmende vissen die meestal in groepsverband te vinden zijn. Zeevis. 50-60 cm (tot 70 cm). Grote, stevige torpedovormige vis, met een blauwgroene rug en bijna zilverachtige witte flanken en buik. Stevige dikke lippen. Huid met grote schubben die op afstand op lengtestrepen lijken. Eerste rugvin met vier harde vinstralen, tweede rugvin en de anaalvorm hoekig van vorm. De staart is gevorkt. Harder zwemmen vaak in groepsverband, o.a. veel bij pontons en wrakken.

Afmetingen: Tot 75 centimeter lang, meestal kleiner.
Kleur:
Zilverglanzend met een blauwgroene rug met donkere lengtestrepen en bijna zilverachtige witte flanken en buik.
Vorm: Het lichaam is stevig en slank torpedovormig,  De Diklipharder heeft, zoals de naam al doet vermoeden, stevige dikke lippen. De huid is bezet met grote schubben die op afstand op lengtestrepen lijken.
Vinnen: De eerste rugvin is karakteristiek met vier harde vinstralen, de tweede rugvin en de anaalvorm zijn hoekig van vorm. De staart is gevorkt.

 Noordoostelijke Atlantische Oceaan, Middellandse Zee Zwarte Zee. Meestal in ondiepe kustwateren en riviermonden.

Harders zwemmen meestal in groepsverband en worden vooral bij pontons en wrakken gesignaleerd. Ook de Zeelandbrug is een goede plek om te te zien. Ze kunnen ook dicht bij oevers worden waargenomen, waar ze algen af wieren grazen. De dieren eten voornamelijk plantaardig voedsel en de zeer kleine diertjes die daartussen zitten. Volwassen dieren eten ook schelpdieren.
Op zachte slikbodems zijn vaak kenmerkende strepen te zien, alsof ze zijn getrokken door twee naast elkaar gehouden vingertoppen. Deze sporen zijn van de lippen van grazende Diklipharders.

 126977SoortenalbumNederlandZoutwaterMOO
Diklipharder
Chelon labrosus


Lees verder...
Diklipharder
Chelon labrosus
<p>Diklipharders zijn grote, stevige, vrij zwemmende vissen die meestal in groepsverband te vinden zijn. Zeevis. 50-60 cm (tot 70 cm). Grote, stevige torpedovormige vis, met een blauwgroene rug en bijna zilverachtige witte flanken en buik. Stevige dikke lippen. Huid met grote schubben die op afstand op lengtestrepen lijken. Eerste rugvin met vier harde vinstralen, tweede rugvin en de anaalvorm hoekig van vorm. De staart is gevorkt. Harder zwemmen vaak in groepsverband, o.a. veel bij pontons en wrakken.</p>

Lees verder...
Chelon labrosus

Diklipharders zijn grote, stevige, vrij zwemmende vissen die meestal in groepsverband te vinden zijn. Zeevis. 50-60 cm (tot 70 cm). Grote, stevige torpedovormige vis, met een blauwgroene rug en bijna zilverachtige witte flanken en buik. Stevige dikke lippen. Huid met grote schubben die op afstand op lengtestrepen lijken. Eerste rugvin met vier harde vinstralen, tweede rugvin en de anaalvorm hoekig van vorm. De staart is gevorkt. Harder zwemmen vaak in groepsverband, o.a. veel bij pontons en wrakken.

Afmetingen: Tot 75 centimeter lang, meestal kleiner.
Kleur:
Zilverglanzend met een blauwgroene rug met donkere lengtestrepen en bijna zilverachtige witte flanken en buik.
Vorm: Het lichaam is stevig en slank torpedovormig,  De Diklipharder heeft, zoals de naam al doet vermoeden, stevige dikke lippen. De huid is bezet met grote schubben die op afstand op lengtestrepen lijken.
Vinnen: De eerste rugvin is karakteristiek met vier harde vinstralen, de tweede rugvin en de anaalvorm zijn hoekig van vorm. De staart is gevorkt.

 Noordoostelijke Atlantische Oceaan, Middellandse Zee Zwarte Zee. Meestal in ondiepe kustwateren en riviermonden.

Harders zwemmen meestal in groepsverband en worden vooral bij pontons en wrakken gesignaleerd. Ook de Zeelandbrug is een goede plek om te te zien. Ze kunnen ook dicht bij oevers worden waargenomen, waar ze algen af wieren grazen. De dieren eten voornamelijk plantaardig voedsel en de zeer kleine diertjes die daartussen zitten. Volwassen dieren eten ook schelpdieren.
Op zachte slikbodems zijn vaak kenmerkende strepen te zien, alsof ze zijn getrokken door twee naast elkaar gehouden vingertoppen. Deze sporen zijn van de lippen van grazende Diklipharders.

 126977SoortenalbumNederlandZoutwaterMOO
Dodemansduim
Alcyonium digitatum


Lees verder...
Dodemansduim
Alcyonium digitatum
Zacht koraal. Mariene soort. Korstvormende kolonies ca 5-10 mm, grotere kolonies in de kustzone tot ca 10 cm, in de Noordzee tot 20 cm. Poliepjes 6-8 mm en wit. Kolonie vaak met witte stam, maar ook geel of oranje. Als kolonies ouder worden ontstaan bulten die uitgroeien tot duimdikke, vingerachtige uitstulpingen. Vorm en kleur doen denken aan een hand met vingers. Alleen plaatselijk voorkomend in de Oosterschelde, Grevelingen en Noordzee.

Lees verder...
Alcyonium digitatumZacht koraal. Mariene soort. Korstvormende kolonies ca 5-10 mm, grotere kolonies in de kustzone tot ca 10 cm, in de Noordzee tot 20 cm. Poliepjes 6-8 mm en wit. Kolonie vaak met witte stam, maar ook geel of oranje. Als kolonies ouder worden ontstaan bulten die uitgroeien tot duimdikke, vingerachtige uitstulpingen. Vorm en kleur doen denken aan een hand met vingers. Alleen plaatselijk voorkomend in de Oosterschelde, Grevelingen en Noordzee.Afmetingen: Jonge korstvormende kolonies hebben een diameter van 5-10 mm. In de Oosterschelde groeien kolonies meestal niet verder uit dan tot circa 10 cm hoog. De dikte van de 'vingers' ligt tussen de 1 en 3 cm. In de Noordzee worden kolonies groter, tot ruim 20 cm. De poliepjes zijn niet groter dan 6-8 mm.

Kleur: Het meest voorkomend is een witte stam, maar in de Oosterschelde komen ook gele en oranje stammen voor. De poliepen zijn altijd doorschijnend wit.
Vorm: De Dodemansduim vormt kolonies van heel kleine, met elkaar vergroeide poliepen. Bij vergroting is te zien dat ieder poliepje acht geveerde tentakels heeft. Jonge kolonies zijn min of meer korstvormig, maar naarmate ze ouder worden ontstaan er één of meer bulten. Zo'n bult kan uitgroeien tot duimdikke, vingerachtige uitstulpingen (lobben). Nog grotere kolonies kunnen zelfs vertakken. Bij de geringste verstoring worden de individuele poliepjes naar binnen getrokken en heeft de Dodemansduim een sponsachtig uiterlijk. Waar de poliepjes zaten, zijn dan putjes te zien. Het duurt lang voordat ze weer worden uitgezet. Door de vorm en de vale kleur, doen kolonies met ingetrokken poliepjes denken aan een hand met vingers (van een dode zeeman).
Overig: Dodemansduim (ook wel Doômansduim) behoort tot de zachte koralen of Lederkoralen.

 

Oostelijke Atlantische Oceaan, van IJsland en Noorwegen tot Portugal. De soort komt plaatselijk voor in de Noordzee, onder meer op wrakken en op enige afstand van onze kust (Klaverbank). Uit de kustwatern het meest bekend uit het westelijk deel van de Oosterschelde (Schouwen, Noord Beveland), uit het mondingsgebied van de Oosterschelde en recentelijk ook weer uit het Grevelingenmeer, vanwaar de soort aanvankelijk vrijwel verdwenen was.

- Verspreiding dodemansduim uit waarneming.nl: 1990 t/m 2017.

Dodemansduim groeit altijd beneden de laagwaterlijn, tot een diepte van ca 100 m. Ze zitten met name op stenen of ander hard substraat, vooral op plaatsen met veel stroming. Soms echter ook op kleibodems of zelfs op bewegende substraten, zoals horens van de Noordhoren en Wulk of door Heremietkreeften bewoonde slakkenhuizen. De poliepjes filteren met de tentakels plankton uit het water. De soort kan zich zowel geslachtelijk als ongeslachtelijke voortplanten. Kolonies ontstaan door ongeslachtelijke voortplanting. Onderling kunnen kolonies elkaar bevruchten.

Zachte koralen lijken vrij zacht en poreus, maar hebben een skelet dat uit kalknaalden bestaat. Dodemansduim produceert stoffen die vanwege de afschrikwekkende smaak predatoren afweren en/of giftig zijn.
Brokkelsterren worden beschouwd als voedselconcurenten voor Dodemansduim. Wanneer na een strenge winter de meeste slangsterren zijn afgestorven, zien we vaak een toename van Dodemansduimen.
 125333SoortenalbumNederlandZoutwaterMOO
Dodemansduim
Alcyonium digitatum


Lees verder...
Dodemansduim
Alcyonium digitatum
Zacht koraal. Mariene soort. Korstvormende kolonies ca 5-10 mm, grotere kolonies in de kustzone tot ca 10 cm, in de Noordzee tot 20 cm. Poliepjes 6-8 mm en wit. Kolonie vaak met witte stam, maar ook geel of oranje. Als kolonies ouder worden ontstaan bulten die uitgroeien tot duimdikke, vingerachtige uitstulpingen. Vorm en kleur doen denken aan een hand met vingers. Alleen plaatselijk voorkomend in de Oosterschelde, Grevelingen en Noordzee.

Lees verder...
Alcyonium digitatumZacht koraal. Mariene soort. Korstvormende kolonies ca 5-10 mm, grotere kolonies in de kustzone tot ca 10 cm, in de Noordzee tot 20 cm. Poliepjes 6-8 mm en wit. Kolonie vaak met witte stam, maar ook geel of oranje. Als kolonies ouder worden ontstaan bulten die uitgroeien tot duimdikke, vingerachtige uitstulpingen. Vorm en kleur doen denken aan een hand met vingers. Alleen plaatselijk voorkomend in de Oosterschelde, Grevelingen en Noordzee.Afmetingen: Jonge korstvormende kolonies hebben een diameter van 5-10 mm. In de Oosterschelde groeien kolonies meestal niet verder uit dan tot circa 10 cm hoog. De dikte van de 'vingers' ligt tussen de 1 en 3 cm. In de Noordzee worden kolonies groter, tot ruim 20 cm. De poliepjes zijn niet groter dan 6-8 mm.

Kleur: Het meest voorkomend is een witte stam, maar in de Oosterschelde komen ook gele en oranje stammen voor. De poliepen zijn altijd doorschijnend wit.
Vorm: De Dodemansduim vormt kolonies van heel kleine, met elkaar vergroeide poliepen. Bij vergroting is te zien dat ieder poliepje acht geveerde tentakels heeft. Jonge kolonies zijn min of meer korstvormig, maar naarmate ze ouder worden ontstaan er één of meer bulten. Zo'n bult kan uitgroeien tot duimdikke, vingerachtige uitstulpingen (lobben). Nog grotere kolonies kunnen zelfs vertakken. Bij de geringste verstoring worden de individuele poliepjes naar binnen getrokken en heeft de Dodemansduim een sponsachtig uiterlijk. Waar de poliepjes zaten, zijn dan putjes te zien. Het duurt lang voordat ze weer worden uitgezet. Door de vorm en de vale kleur, doen kolonies met ingetrokken poliepjes denken aan een hand met vingers (van een dode zeeman).
Overig: Dodemansduim (ook wel Doômansduim) behoort tot de zachte koralen of Lederkoralen.

 

Oostelijke Atlantische Oceaan, van IJsland en Noorwegen tot Portugal. De soort komt plaatselijk voor in de Noordzee, onder meer op wrakken en op enige afstand van onze kust (Klaverbank). Uit de kustwatern het meest bekend uit het westelijk deel van de Oosterschelde (Schouwen, Noord Beveland), uit het mondingsgebied van de Oosterschelde en recentelijk ook weer uit het Grevelingenmeer, vanwaar de soort aanvankelijk vrijwel verdwenen was.

- Verspreiding dodemansduim uit waarneming.nl: 1990 t/m 2017.

Dodemansduim groeit altijd beneden de laagwaterlijn, tot een diepte van ca 100 m. Ze zitten met name op stenen of ander hard substraat, vooral op plaatsen met veel stroming. Soms echter ook op kleibodems of zelfs op bewegende substraten, zoals horens van de Noordhoren en Wulk of door Heremietkreeften bewoonde slakkenhuizen. De poliepjes filteren met de tentakels plankton uit het water. De soort kan zich zowel geslachtelijk als ongeslachtelijke voortplanten. Kolonies ontstaan door ongeslachtelijke voortplanting. Onderling kunnen kolonies elkaar bevruchten.

Zachte koralen lijken vrij zacht en poreus, maar hebben een skelet dat uit kalknaalden bestaat. Dodemansduim produceert stoffen die vanwege de afschrikwekkende smaak predatoren afweren en/of giftig zijn.
Brokkelsterren worden beschouwd als voedselconcurenten voor Dodemansduim. Wanneer na een strenge winter de meeste slangsterren zijn afgestorven, zien we vaak een toename van Dodemansduimen.
 125333SoortenalbumNederlandZoutwaterMOO
Donker buiswier
Vertebrata fucoides


Lees verder...
Donker buiswier
Vertebrata fucoides
Roodwier. Max. 30cm. Jonge uiteinden hebben geen buitenlaag.

Lees verder...
Vertebrata fucoidesRoodwier. Max. 30cm. Jonge uiteinden hebben geen buitenlaag.     637672SoortenalbumNederlandZoutwaterMOO|LIMP|SMP
Donker buiswier
Vertebrata fucoides


Lees verder...
Donker buiswier
Vertebrata fucoides
Roodwier. Max. 30cm. Jonge uiteinden hebben geen buitenlaag.

Lees verder...
Vertebrata fucoidesRoodwier. Max. 30cm. Jonge uiteinden hebben geen buitenlaag.     637672SoortenalbumNederlandZoutwaterMOO|LIMP|SMP
Donker buiswier
Vertebrata fucoides


Lees verder...
Donker buiswier
Vertebrata fucoides
Roodwier. Max. 30cm. Jonge uiteinden hebben geen buitenlaag.

Lees verder...
Vertebrata fucoidesRoodwier. Max. 30cm. Jonge uiteinden hebben geen buitenlaag.     637672SoortenalbumNederlandZoutwaterMOO|LIMP|SMP
Doorschijnend spiraalhorentje
Hyala vitrea


Lees verder...
Doorschijnend spiraalhorentje
Hyala vitrea
Mariene huisjesslak. Tot 3,5 mm. Hoornkleurig tot bleekwit, soms doorschijnend. Vaak met een roestkleurige aanslag. Dunwandig horentje met 6-7 vrij bolle windingen. De laatste winding omvat ongeveer 65% van de totale schelphoogte, de mondopening 33%. Top stomp, bij sommige exemplaren ontbrekend. Operculum ovaal, hoornachtig geelbruin. Het oppervlak lijkt glad, maar bij vergroting blijkt soms uiterst fijne spiraalsculpuur aanwezig. Verder van de kust in de Noordzee. Spoelt weinig aan.

Lees verder...
Hyala vitreaMariene huisjesslak. Tot 3,5 mm. Hoornkleurig tot bleekwit, soms doorschijnend. Vaak met een roestkleurige aanslag. Dunwandig horentje met 6-7 vrij bolle windingen. De laatste winding omvat ongeveer 65% van de totale schelphoogte, de mondopening 33%. Top stomp, bij sommige exemplaren ontbrekend. Operculum ovaal, hoornachtig geelbruin. Het oppervlak lijkt glad, maar bij vergroting blijkt soms uiterst fijne spiraalsculpuur aanwezig. Verder van de kust in de Noordzee. Spoelt weinig aan.Afmetingen: 3,5 X 1,5 mm.
Schelpkleur: Hoornkleurig tot bleekwit, soms wat glasachtig doorschijnend. Bij levende dieren bevindt zich vaak een roestkleurige aanslag op de bovenste windingen.
Schelpvorm: Dunwandig maar toch vrij stevig horentje met 6-7 vrij bolle windingen. De laatste winding neemt ongeveer 65% van de totale schelphoogte in beslag, de mondopening 33%. De top is stomp en ontbreekt bij sommige exemplaren. Operculum dun ovaal, hoornachtig geelbruin.
Sculptuur: Het oppervlak lijkt glad, maar bij vergroting blijkt soms uiterst fijne spiraalsculpuur aanwezig.
 

Het areaal strekt zich uit van Noorwegen en het Kattegat tot en met de Middellandse Zee. In de Noordzee ligt het zwaartepunt van de verspreiding in de Oestergronden, met name het zuidelijke deel daarvan. Ook in een smalle band ten zuiden daarvan is de soort op enkele plaatsen gevonden evenals op de Doggersbank. 

Op het strand: Vermoedelijk fossiele huisjes zijn bekend uit aanspoelsel in Zeeland. Daarnaast ook in fijn aanspoelsel op Texel en Ameland. Bij de Texelse vondsten gaat het om meerdere exemplaren.

Soort met een voorkeur voor fijnzandige en slibrijke sedimenten. In de Noordzee op diepten tussen 10 en 50 m. In zuidelijke streken dieper, tot 120 m. 140129SoortenalbumNederlandZoutwaterSMP|ANM
Doorschijnend spiraalhorentje
Hyala vitrea


Lees verder...
Doorschijnend spiraalhorentje
Hyala vitrea
Mariene huisjesslak. Tot 3,5 mm. Hoornkleurig tot bleekwit, soms doorschijnend. Vaak met een roestkleurige aanslag. Dunwandig horentje met 6-7 vrij bolle windingen. De laatste winding omvat ongeveer 65% van de totale schelphoogte, de mondopening 33%. Top stomp, bij sommige exemplaren ontbrekend. Operculum ovaal, hoornachtig geelbruin. Het oppervlak lijkt glad, maar bij vergroting blijkt soms uiterst fijne spiraalsculpuur aanwezig. Verder van de kust in de Noordzee. Spoelt weinig aan.

Lees verder...
Hyala vitreaMariene huisjesslak. Tot 3,5 mm. Hoornkleurig tot bleekwit, soms doorschijnend. Vaak met een roestkleurige aanslag. Dunwandig horentje met 6-7 vrij bolle windingen. De laatste winding omvat ongeveer 65% van de totale schelphoogte, de mondopening 33%. Top stomp, bij sommige exemplaren ontbrekend. Operculum ovaal, hoornachtig geelbruin. Het oppervlak lijkt glad, maar bij vergroting blijkt soms uiterst fijne spiraalsculpuur aanwezig. Verder van de kust in de Noordzee. Spoelt weinig aan.Afmetingen: 3,5 X 1,5 mm.
Schelpkleur: Hoornkleurig tot bleekwit, soms wat glasachtig doorschijnend. Bij levende dieren bevindt zich vaak een roestkleurige aanslag op de bovenste windingen.
Schelpvorm: Dunwandig maar toch vrij stevig horentje met 6-7 vrij bolle windingen. De laatste winding neemt ongeveer 65% van de totale schelphoogte in beslag, de mondopening 33%. De top is stomp en ontbreekt bij sommige exemplaren. Operculum dun ovaal, hoornachtig geelbruin.
Sculptuur: Het oppervlak lijkt glad, maar bij vergroting blijkt soms uiterst fijne spiraalsculpuur aanwezig.
 

Het areaal strekt zich uit van Noorwegen en het Kattegat tot en met de Middellandse Zee. In de Noordzee ligt het zwaartepunt van de verspreiding in de Oestergronden, met name het zuidelijke deel daarvan. Ook in een smalle band ten zuiden daarvan is de soort op enkele plaatsen gevonden evenals op de Doggersbank. 

Op het strand: Vermoedelijk fossiele huisjes zijn bekend uit aanspoelsel in Zeeland. Daarnaast ook in fijn aanspoelsel op Texel en Ameland. Bij de Texelse vondsten gaat het om meerdere exemplaren.

Soort met een voorkeur voor fijnzandige en slibrijke sedimenten. In de Noordzee op diepten tussen 10 en 50 m. In zuidelijke streken dieper, tot 120 m. 140129SoortenalbumNederlandZoutwaterSMP|ANM
Doorschijnende zakpijp
Ciona intestinalis


Lees verder...
Doorschijnende zakpijp
Ciona intestinalis
Zakpijp. Mariene soort. Het gladde lichaam is half doorzichtig wit tot geel soms zelfs oranje. De in- en uitstroomoomopening zijn beide voorzien van een geel tot oranje randje. De doorschijnende zakpijp is een solitaire soort maar ze kunnen in grote groepen voorkomen. Van alle solitaire zakpijpen die in&nbsp;de Nederlandse wateren voorkomen is dit de meest opvallende. Vooral in Zeeland.

Lees verder...
Ciona intestinalisZakpijp. Mariene soort. Het gladde lichaam is half doorzichtig wit tot geel soms zelfs oranje. De in- en uitstroomoomopening zijn beide voorzien van een geel tot oranje randje. De doorschijnende zakpijp is een solitaire soort maar ze kunnen in grote groepen voorkomen. Van alle solitaire zakpijpen die in de Nederlandse wateren voorkomen is dit de meest opvallende. Vooral in Zeeland.Afmetingen: Kan tot 15 cm hoog worden.
Kleur: Het gladde lichaam is half doorschijnend wit tot geel soms oranje. Beide openingen met een geel, soms oranje randje. Onder de inkepingen van de openingen zit een donkergele tot oranje stip.
Vorm: De grotere instroomopening bevindt zich aan de bovenkant, de kleinere uitstroomopening bevindt zich aan de zijkant hoewel dit niet altijd even duidelijk is. De instroomopening heeft 8 inkepingen, de uitstroomopening 6.  Bij verstoring trekken in- en uitstroomopening samen.
 OosterscheldeDe doorschijnende zakpijp komt in alle Zeeuwse wateren voor. Omdat ze zelf een waterstroom opwekken voor de voedselvoorziening kunnen ze ook in stilstaand  water leven. Ze komen dan ook voor in havengebieden als op plaatsen met een sterke stroming. Vaak zijn ze solitair te vinden maar ze kunnen ook in enorme aantallen bij elkaar staan. De doorschijnende zakpijp is te vinden vanaf de laag waterlijn tot de diepste delen van de Zeeuwse wateren op alle soorten hard substraat en soms op bladeren van grotere wieren.  103732SoortenalbumNederlandZoutwater 
Doorschijnende zakpijp
Ciona intestinalis


Lees verder...
Doorschijnende zakpijp
Ciona intestinalis
Zakpijp. Mariene soort. Het gladde lichaam is half doorzichtig wit tot geel soms zelfs oranje. De in- en uitstroomoomopening zijn beide voorzien van een geel tot oranje randje. De doorschijnende zakpijp is een solitaire soort maar ze kunnen in grote groepen voorkomen. Van alle solitaire zakpijpen die in&nbsp;de Nederlandse wateren voorkomen is dit de meest opvallende. Vooral in Zeeland.

Lees verder...
Ciona intestinalisZakpijp. Mariene soort. Het gladde lichaam is half doorzichtig wit tot geel soms zelfs oranje. De in- en uitstroomoomopening zijn beide voorzien van een geel tot oranje randje. De doorschijnende zakpijp is een solitaire soort maar ze kunnen in grote groepen voorkomen. Van alle solitaire zakpijpen die in de Nederlandse wateren voorkomen is dit de meest opvallende. Vooral in Zeeland.Afmetingen: Kan tot 15 cm hoog worden.
Kleur: Het gladde lichaam is half doorschijnend wit tot geel soms oranje. Beide openingen met een geel, soms oranje randje. Onder de inkepingen van de openingen zit een donkergele tot oranje stip.
Vorm: De grotere instroomopening bevindt zich aan de bovenkant, de kleinere uitstroomopening bevindt zich aan de zijkant hoewel dit niet altijd even duidelijk is. De instroomopening heeft 8 inkepingen, de uitstroomopening 6.  Bij verstoring trekken in- en uitstroomopening samen.
 OosterscheldeDe doorschijnende zakpijp komt in alle Zeeuwse wateren voor. Omdat ze zelf een waterstroom opwekken voor de voedselvoorziening kunnen ze ook in stilstaand  water leven. Ze komen dan ook voor in havengebieden als op plaatsen met een sterke stroming. Vaak zijn ze solitair te vinden maar ze kunnen ook in enorme aantallen bij elkaar staan. De doorschijnende zakpijp is te vinden vanaf de laag waterlijn tot de diepste delen van de Zeeuwse wateren op alle soorten hard substraat en soms op bladeren van grotere wieren.  103732SoortenalbumNederlandZoutwater 
Doorschijnende zakpijp
Ciona intestinalis


Lees verder...
Doorschijnende zakpijp
Ciona intestinalis
Zakpijp. Mariene soort. Het gladde lichaam is half doorzichtig wit tot geel soms zelfs oranje. De in- en uitstroomoomopening zijn beide voorzien van een geel tot oranje randje. De doorschijnende zakpijp is een solitaire soort maar ze kunnen in grote groepen voorkomen. Van alle solitaire zakpijpen die in&nbsp;de Nederlandse wateren voorkomen is dit de meest opvallende. Vooral in Zeeland.

Lees verder...
Ciona intestinalisZakpijp. Mariene soort. Het gladde lichaam is half doorzichtig wit tot geel soms zelfs oranje. De in- en uitstroomoomopening zijn beide voorzien van een geel tot oranje randje. De doorschijnende zakpijp is een solitaire soort maar ze kunnen in grote groepen voorkomen. Van alle solitaire zakpijpen die in de Nederlandse wateren voorkomen is dit de meest opvallende. Vooral in Zeeland.Afmetingen: Kan tot 15 cm hoog worden.
Kleur: Het gladde lichaam is half doorschijnend wit tot geel soms oranje. Beide openingen met een geel, soms oranje randje. Onder de inkepingen van de openingen zit een donkergele tot oranje stip.
Vorm: De grotere instroomopening bevindt zich aan de bovenkant, de kleinere uitstroomopening bevindt zich aan de zijkant hoewel dit niet altijd even duidelijk is. De instroomopening heeft 8 inkepingen, de uitstroomopening 6.  Bij verstoring trekken in- en uitstroomopening samen.
 OosterscheldeDe doorschijnende zakpijp komt in alle Zeeuwse wateren voor. Omdat ze zelf een waterstroom opwekken voor de voedselvoorziening kunnen ze ook in stilstaand  water leven. Ze komen dan ook voor in havengebieden als op plaatsen met een sterke stroming. Vaak zijn ze solitair te vinden maar ze kunnen ook in enorme aantallen bij elkaar staan. De doorschijnende zakpijp is te vinden vanaf de laag waterlijn tot de diepste delen van de Zeeuwse wateren op alle soorten hard substraat en soms op bladeren van grotere wieren.  103732SoortenalbumNederlandZoutwater 
Doorschijnende zakpijp
Ciona intestinalis


Lees verder...
Doorschijnende zakpijp
Ciona intestinalis
Zakpijp. Mariene soort. Het gladde lichaam is half doorzichtig wit tot geel soms zelfs oranje. De in- en uitstroomoomopening zijn beide voorzien van een geel tot oranje randje. De doorschijnende zakpijp is een solitaire soort maar ze kunnen in grote groepen voorkomen. Van alle solitaire zakpijpen die in&nbsp;de Nederlandse wateren voorkomen is dit de meest opvallende. Vooral in Zeeland.

Lees verder...
Ciona intestinalisZakpijp. Mariene soort. Het gladde lichaam is half doorzichtig wit tot geel soms zelfs oranje. De in- en uitstroomoomopening zijn beide voorzien van een geel tot oranje randje. De doorschijnende zakpijp is een solitaire soort maar ze kunnen in grote groepen voorkomen. Van alle solitaire zakpijpen die in de Nederlandse wateren voorkomen is dit de meest opvallende. Vooral in Zeeland.Afmetingen: Kan tot 15 cm hoog worden.
Kleur: Het gladde lichaam is half doorschijnend wit tot geel soms oranje. Beide openingen met een geel, soms oranje randje. Onder de inkepingen van de openingen zit een donkergele tot oranje stip.
Vorm: De grotere instroomopening bevindt zich aan de bovenkant, de kleinere uitstroomopening bevindt zich aan de zijkant hoewel dit niet altijd even duidelijk is. De instroomopening heeft 8 inkepingen, de uitstroomopening 6.  Bij verstoring trekken in- en uitstroomopening samen.
 OosterscheldeDe doorschijnende zakpijp komt in alle Zeeuwse wateren voor. Omdat ze zelf een waterstroom opwekken voor de voedselvoorziening kunnen ze ook in stilstaand  water leven. Ze komen dan ook voor in havengebieden als op plaatsen met een sterke stroming. Vaak zijn ze solitair te vinden maar ze kunnen ook in enorme aantallen bij elkaar staan. De doorschijnende zakpijp is te vinden vanaf de laag waterlijn tot de diepste delen van de Zeeuwse wateren op alle soorten hard substraat en soms op bladeren van grotere wieren.  103732SoortenalbumNederlandZoutwater 
Draaikolk-schijfhoren
Anisus (Disculifer) vortex


Lees verder...
Draaikolk-schijfhoren
Anisus (Disculifer) vortex
Zoetwater-huisjesslak. Tot ca. 9 mm. Licht hoornbruin, soms lichter geelachtig. Vaak deels bedekt met donkere aanslag. Plat, schijfvormig horentje. De bovenkant is zeer plat, de onderzijde afgerond en hoekig. Bovenaan de windingen een duidelijke scherpe kiel. Op de windingen onregelmatige dwarslijntjes/groeilijntjes. Algemeen in heel Nederland in zoete, stilstaande tot zwak stromende wateren met rijke plantengroei.

Lees verder...
Anisus (Disculifer) vortexZoetwater-huisjesslak. Tot ca. 9 mm. Licht hoornbruin, soms lichter geelachtig. Vaak deels bedekt met donkere aanslag. Plat, schijfvormig horentje. De bovenkant is zeer plat, de onderzijde afgerond en hoekig. Bovenaan de windingen een duidelijke scherpe kiel. Op de windingen onregelmatige dwarslijntjes/groeilijntjes. Algemeen in heel Nederland in zoete, stilstaande tot zwak stromende wateren met rijke plantengroei.Afmetingen: H. tot 1,2 mm, B. tot 9,5 mm.
Schelpkleur: Licht hoornbruin, min of meer glanzend.
Schelpvorm: Plat, schijfvormig horentje met tot 7 langzaam toenemende, smalle windingen. De windingen zijn aan de bovenzijde (wanneer men zoals tegenwoordig gebruikelijk is het huisje linksgewonden bekijkt - zie opmerkingen) zeer plat, aan de onderzijde breder, meer afgerond en hoekig uitgetrokken. Er is een duidelijke, scherpe kiel. Deze zit niet in het midden maar langs de bovenrand. Sculptuur: Fijne, iets schuin verlopende dwarslijntjes/groeilijnen. Binnenin de laatste winding is bij vergroting een putjessculptuur zichtbaar.
 Algemene soort in heel Nederland.In zoete, stilstaande tot zwak stromende wateren met meestal veel plantengroei. Kan enige mate van verzilting en vervuiling doorstaan. 716345   [ 716345 ]SoortenalbumNederlandZoetwaterANM
Driedoornige stekelbaars
Gasterosteus aculeatus aculeatus


Lees verder...
Driedoornige stekelbaars
Gasterosteus aculeatus aculeatus
Zoetwatervis. Ook in brak en zout water. Tot 10 cm maar meestal veel kleiner. Langwerpig visje met drie stekels op de rug, met daarachter een rugvin. Zilverkleurig met een bruine rug. Soms op de zijkanten donkere banden of vlekken. In het voorjaar hebben de mannetjes een rode keel en buik. In zoet water en kustwateren. Zwemt meestal in scholen. Vrij algemeen.

Lees verder...
Gasterosteus aculeatus aculeatusZoetwatervis. Ook in brak en zout water. Tot 10 cm maar meestal veel kleiner. Langwerpig visje met drie stekels op de rug, met daarachter een rugvin. Zilverkleurig met een bruine rug. Soms op de zijkanten donkere banden of vlekken. In het voorjaar hebben de mannetjes een rode keel en buik. In zoet water en kustwateren. Zwemt meestal in scholen. Vrij algemeen.

Afmetingen: Lengte tot maximaal 10 cm.
Kleur
: Zilverkleurig met donkergroene of bruine rug en dwarsbanden, alleen mannetjes hebben in het voorjaar een rode keel.
Vorm:
Kleine langwerpige vis met een opvallend smalle staartwortel en drie (zelden meer) karakteristieke stekels op de rug voor de rugvin. Geen schubben maar een beenplaten huid.
Vinnen:
Zowel de rug- als de anaalvin liggen ver naar achteren. Staart wijd, kwastvormig.

 Circumpolaire verspreiding. In Europa onregelmatig verspreid, meestal wel gebonden aan de kust. Ontbreekt o.a. in Midden Spanje en Zweden. daarentegen wel in Noorwegen, Finland en de Baltische staten.

Driedoornige stekelbaarzen leven in kustwateren en in zoet water. Sommige populaties trekken naar zoet water om zich daar voort te planten, andere populaties bijven het hele jaar door in zoet water. Ze houden van een plantenrijke omgeving, waar ze hun nesten in bouwen. Dit nest wordt door het mannetje bewaakt (broedzorg).

 236462SoortenalbumNederlandZoutwater|Brakwater|ZoetwaterMOO
Driedoornige stekelbaars
Gasterosteus aculeatus aculeatus


Lees verder...
Driedoornige stekelbaars
Gasterosteus aculeatus aculeatus
Zoetwatervis. Ook in brak en zout water. Tot 10 cm maar meestal veel kleiner. Langwerpig visje met drie stekels op de rug, met daarachter een rugvin. Zilverkleurig met een bruine rug. Soms op de zijkanten donkere banden of vlekken. In het voorjaar hebben de mannetjes een rode keel en buik. In zoet water en kustwateren. Zwemt meestal in scholen. Vrij algemeen.

Lees verder...
Gasterosteus aculeatus aculeatusZoetwatervis. Ook in brak en zout water. Tot 10 cm maar meestal veel kleiner. Langwerpig visje met drie stekels op de rug, met daarachter een rugvin. Zilverkleurig met een bruine rug. Soms op de zijkanten donkere banden of vlekken. In het voorjaar hebben de mannetjes een rode keel en buik. In zoet water en kustwateren. Zwemt meestal in scholen. Vrij algemeen.

Afmetingen: Lengte tot maximaal 10 cm.
Kleur
: Zilverkleurig met donkergroene of bruine rug en dwarsbanden, alleen mannetjes hebben in het voorjaar een rode keel.
Vorm:
Kleine langwerpige vis met een opvallend smalle staartwortel en drie (zelden meer) karakteristieke stekels op de rug voor de rugvin. Geen schubben maar een beenplaten huid.
Vinnen:
Zowel de rug- als de anaalvin liggen ver naar achteren. Staart wijd, kwastvormig.

 Circumpolaire verspreiding. In Europa onregelmatig verspreid, meestal wel gebonden aan de kust. Ontbreekt o.a. in Midden Spanje en Zweden. daarentegen wel in Noorwegen, Finland en de Baltische staten.

Driedoornige stekelbaarzen leven in kustwateren en in zoet water. Sommige populaties trekken naar zoet water om zich daar voort te planten, andere populaties bijven het hele jaar door in zoet water. Ze houden van een plantenrijke omgeving, waar ze hun nesten in bouwen. Dit nest wordt door het mannetje bewaakt (broedzorg).

 236462SoortenalbumNederlandZoutwater|Brakwater|ZoetwaterMOO
Driehoekige astarte
Astarte montagui


Lees verder...
Driehoekige astarte
Astarte montagui
Mariene tweekleppige. Tot 16 mm. Geelwit met geelgroene tot roestbruine, gestippelde opperhuid. Stevige min of meer driehoekige schelp. De sculptuur bestaat uit tot 50 dicht tegen elkaar gelegen concentrische ribben. Slot heterodont, vrij grof en groot. Onderrand niet gecreneleerd. Geen mantelbocht. Noordzee, grote afstand van de kust. Vooral op en rond de Doggersbank. Uiterst zelden vers op het strand.

Lees verder...
Astarte montaguiMariene tweekleppige. Tot 16 mm. Geelwit met geelgroene tot roestbruine, gestippelde opperhuid. Stevige min of meer driehoekige schelp. De sculptuur bestaat uit tot 50 dicht tegen elkaar gelegen concentrische ribben. Slot heterodont, vrij grof en groot. Onderrand niet gecreneleerd. Geen mantelbocht. Noordzee, grote afstand van de kust. Vooral op en rond de Doggersbank. Uiterst zelden vers op het strand.Afmetingen: L. tot 15 mm, H. tot 16 mm.

Schelpkleur: Geelwit, bedekt door een resistente, geelgroene tot roestbruine opperhuid, die bij vergroting een gestippelde structuur blijkt te hebben.
Schelpvorm:
  Zeer stevige min of meer driehoekige schelp, waarvan de top iets naar voren is gebogen.
Sculptuur:
De sculptuur bestaat uit talloze (tot 50) dicht tegen elkaar gelegen concentrische ribben. Slot: Heterodont; rechterklep met 1, linkerklep met 2 cardinale tanden. In beide kleppen 1 (echte) laterale tand.
Binnenzijde schelp: De onderkant van de schelp is aan de binnenkant niet gecreneleerd. 2 duidelijke, gelijke spierindruksels, geen mantelbocht.

Dier: Sifonen zeer kort, bezet met papillen. Korte, afgeronde, sterke voet. Lichaamskleur bleekgeel, soms meer groenig.

 

Arctisch en Boreale Gebied en het noordelijke deel van de Atlantische Oceaan. De Golf van Biskaje wordt genoemd als het zuidelijkste deel van het areaal. In de Nederlandse sector van de Noordzee vooral levend gevonden op de Doggersbank. De soort is ook bekend van andere locaties uit het offshore-gebied en aanwezig in meerdere Noordzeevisserij-collecties, echter in de meeste gevallen zonder concrete coördinaten.

Op het strand: Enkele malen zijn schijnbaar vers aangespoelde exemplaren gevonden. In Zeeland, met name rond Domburg, spoelen regelmatig fossiele schelpen aan.

In zand of fijn grind, van ca. 10 m tot ruim 450 m diep. Vaak leven de dieren op de bodem, of slechts ten dele ingegraven, met het merendeel van de schelp boven de bodem. Dit maakt de soort kwetsbaar en is tevens de reden waarom nog levende exemplaren deels begroeid kunnen zijn met sponzen, kokerwormen en andere begroeiing. Op de Doggersbank in middelfijn zand met een maximale dichtheid op de afzonderlijke vindplaatsen van enige tientallen exemplaren per m2. Het zijn filteraars. De dieren zijn protandrisch hermafrodiet en wisselen tijdens hun leven van geslacht. De larven hebben geen, of slechts een uiterst kort planktonisch larvenstadium, zodat nieuwe generaties zich niet ver van de ouderpopulatie vestigen. Dit maakt de populaties kwetsbaar voor verstoring en visserij. 138823SoortenalbumNederlandZoutwaterSMP|ANM
Driehoekige parelmoerneut
Nucula nitidosa


Lees verder...
Driehoekige parelmoerneut
Nucula nitidosa
Mariene tweekleppige. 10-13 mm. Grijswit, met een geelbruine opperhuid. Vanuit de top vaak radiale, grijze soms oranje kleurbanden. Binnenkant sterk parelmoerachtig iriserend. Stevige, glanzende, driehoekige schelpjes. Oppervlak met&nbsp;duidelijke groeilijnen die doorkruist worden door microscopische radiaire groefjes. Slot taxodont; aan de voorkant een rij van 20-30 en aan de achterkant 10-14 tandjes. Ligament inwendig in&nbsp; driehoekige ligamentgroeve. Mantellijn zonder bocht. Onderrand gecrenuleerd (gekarteld). Noordzee, verder van de kust, ingegraven in slibhoudende bodems.

Lees verder...
Nucula nitidosaMariene tweekleppige. 10-13 mm. Grijswit, met een geelbruine opperhuid. Vanuit de top vaak radiale, grijze soms oranje kleurbanden. Binnenkant sterk parelmoerachtig iriserend. Stevige, glanzende, driehoekige schelpjes. Oppervlak met duidelijke groeilijnen die doorkruist worden door microscopische radiaire groefjes. Slot taxodont; aan de voorkant een rij van 20-30 en aan de achterkant 10-14 tandjes. Ligament inwendig in  driehoekige ligamentgroeve. Mantellijn zonder bocht. Onderrand gecrenuleerd (gekarteld). Noordzee, verder van de kust, ingegraven in slibhoudende bodems.

Afmeting: 13 X 10 mm.
Schelpkleur: Grijswit, met een geelbruine opperhuid. Op de top zit bij levende exemplaren soms lichtbruine aanslag. Vanuit de top lopen vaak radiale, stralende grijze of licht oranje kleurbanden. De binnenkant is sterk parelmoerachtig iriserend.
Schelpvorm:
Stevige, glanzende, driehoekige schelpjes. De kleppen gapen niet. Wanneer de achterrand verticaal wordt gehouden, is de bovenkant rondom het horizontale vlak gebogen. Aan de bovenkant bevindt zich een lancetvormig maantje, aan de achterzijde een ovaal rugveld.
Sculptuur:
Gladde schelpjes met duidelijke groeilijnen die doorkruist worden door microscopische radiaire groefjes.
Slot:
Taxodont, met aan de voorkant een rij van 20-30 en aan de achterkant 10-14 tandjes. Ligament inwendig in een driehoekige ligamentgroeve.
Binnenzijde schelp: Mantellijn zonder bocht. Onderrand gecrenuleerd (gekarteld).

 

Langs vrijwel de gehele Atlantische kust, van Noorwegen in het noorden tot Angola in het zuiden. Ook in de  Middellandse Zee. Op het NCP is de soort algemeen bekend van de Oestergronden.

Op het strand: Meldingen van deze soort uit aangespoeld materiaal zijn zeer schaars. Het betreft vrijwel zonder uitzondering fragmenten en lege (oude) schelpen. De soort spoelt slechts uiterst zelden vers aan.

Mariene soort. De dieren leven zeer ondiep ingegraven in de toplaag van slibhoudende bodems en fijnzandige sedimenten. Ze hebben tot lange tasters uitgegroeide mantelflappen, waarmee ze algenmateriaal en detritus uit de toplaag van het sediment verzamelen en naar de mond transporteren. Geen echte sifonen. De dieren zijn van gescheiden geslacht. Voortplanting in voorjaar en zomer. Larvenstadium van hoogstens enkele dagen. Het zijn relatief langzaam groeiende dieren. Leeftijd:3-5 jaar. 140589SoortenalbumNederlandZoutwaterSMP|ANM
 
   
 
Instellingen
 
 


Kolommen
select
       
Indeling
select
        
Uiterlijk
select

Groepsnaam
select

Sortering groepsnaam
select



 
   

Diensten

Weekdieren (EU-Habitatrichtlijn)

Mariene soorten en ecologie

Contact

Stichting ANEMOON
Postbus 29
2120 AA Bennebroek

anemoon@cistron.nl

06-11442009

Back To Top